Εφαρμογή του μοντέλου γκετοποίησης με επιδόματα και ποδήλατα(ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ)

Με το πρόσχημα της λύσης στο τεράστιο πρόβλημα των εκατομμυριίων μεταναστών που εκτοπίζονται από τους πολέμους της Νέας Τάξης κατά της ανθρωπότητας έρχεται η δημιουργία των γκέτο, που θα παρέχουν ασφάλεια, επίδομα διαβίωσης και ποδήλατο για τις μετακινήσεις των μεταναστών που ζουν εκεί. Κατά γράμμα εφαρμογή της Ατζέντας 21, για την οποία εδω σας ενημερώνουμε συνεχώς για το
τι προβλέπει η Ατζέντα 21 και ποιος ο τελικός στόχος δημιουργίας της.
Βλέπουμε λοιπόν, ότι η δημιουργία χώρων όπου θα φιλοξενούνται όλο και περισσότεροι άνθρωποι, που θα ελέγχονται απόλυτα, αλλά θα έχουν την αίσθηση ότι γλύτωσαν τα χειρότερα κι θα αισθάνονται και τυχεροί, άρχισε να εφαρμόζεται και να προτείνεται ως μοντέλο που θα βοηθήσει τις χώρες που δέχονται τα μεγαλύτερα ποσοστά εξαθλιωμένων μεταναστών και βέβαια την Ελλάδα.
Άρχισε δηλαδή η ανάπτυξη του μοντέλου «φιλοξενίας» που θα οδηγήσει στις πόλεις Masdar ή αλλιώς πλωτές πόλεις, που θα εξασφαλίζουν την απόλυτη απομόνωση και τον έλεγχο του ανθρώπινου πληθυσμού. Σήμερα στα γκέτο είναι οι μετανάστες. Αύριο στις πλωτές πόλεις θα είναι όσοι έχουν καταστραφεί οικονομικά από τη Νέα Τάξη και με το χάραγμα πάνω τους, θα μπαίνουν στα πλωτά γκέτο για να επιβιώσουν.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Βήματος η ελληνική αποστολή επισκέφθηκε ένα ανοιχτό Κέντρο φιλοξενίας στο Κάτβικ της Ολλανδίας και μεταφέρει την κατάσταση:
"...Η εμπειρία στο Κέντρο Φιλοξενίας του Κάτβικ
«....Με ξεναγό τον μαροκινής καταγωγής Σαλαντίν, ο οποίος εργάζεται στην υποδοχή των αιτούντων άσυλο, κάναμε μια μικρή περιήγηση σε χώρους του Κέντρου και μάθαμε λεπτομέρειες για την καθημερινότητα των ενοίκων. Τριγύρω μας άνθρωποι πηγαινοέρχονται με ποδήλατα, εργάτες περιποιούνται το γκαζόν, μια μητέρα πηγαίνει βόλτα το κοριτσάκι της και τα παιδιά του σχολείου παίζουν μπάλα στο διάλειμμα. Ενα φορτηγό γεμάτο ποδήλατα για τους ενοίκους - χορηγία κάποιας εταιρείας - μόλις έφτασε και αρχίζουν να τα ξεφορτώνουν. Μια γυναίκα φορώντας την παραδοσιακή μουσουλμανική μαντίλα κάνει περίπατο μέσα στο Κέντρο.
Οσοι βρίσκονται στο Κάτβικ, είτε είναι σε εκτεταμένη διαδικασία ελέγχου είτε είναι οικογένειες με παιδιά που η αίτησή τους απορρίφθηκε, έχουν περάσει όλοι από την τυπική διαδικασία. Με το που φτάνουν στην Ολλανδία δηλώνουν το όνομά τους και συμπληρώνουν απευθείας τα χαρτιά με τα οποία ζητούν άσυλο. Μέσα σε διάστημα οκτώ ημερών, οπότε γίνεται το πρώτο screening από ειδικούς, το 75% παίρνει οριστική απάντηση. Για όσους απαιτείται περαιτέρω έρευνα (συνήθως επειδή δεν έχουν χαρτιά) υπάρχουν τα ειδικά Κέντρα Φιλοξενίας.
Την περασμένη χρονιά οι αιτούντες άσυλο στην Ολλανδία ανήλθαν σε 25.638, αριθμός διπλάσιος από αυτόν της προηγούμενης. Μάλιστα τον Απρίλιο του 2014 για διάστημα δύο εβδομάδων δεχόταν 1.000 αιτήσεις την εβδομάδα. «Οι άνθρωποι που φτάνουν στην Ολλανδία για να ζητήσουν άσυλο είναι πολύ διαφορετικοί από εκείνους που έρχονταν παλαιότερα. Πρόκειται για ανθρώπους με μόρφωση και καλή κοινωνική θέση στις χώρες τους, που έρχονται καλά πληροφορημένοι και προετοιμασμένοι» σημείωσαν οι υπεύθυνοι του Κέντρου. Οι περισσότεροι είναι από τη Συρία και την Ερυθραία. «Είναι χαρακτηριστικό» τόνισε ο Σαλαντίν «ότι μόλις φτάσουν εδώ ζητούν τον κωδικό του WiFi για να επικοινωνήσουν με τους δικούς τους πίσω στην πατρίδα ή με συγγενείς στην Ευρώπη».

Εγκαταστάσεις και επίδομα
Στο εσωτερικό του Κέντρου οι εγκαταστάσεις είναι απλές αλλά λειτουργικές. Στους διαδρόμους γίνεται αισθητή η μυρωδιά απολυμαντικού. Τα δωμάτια δεν έχουν τίποτε το πολυτελές, διαθέτουν όμως μπάνιο και τηλεόραση. Οι φιλοξενούμενοι, όπως εξηγεί ο ξεναγός μας, δεν μπορούν να κρεμάσουν μέσα στα δωμάτια σημαίες ή να αναρτήσουν συνθήματα, για να μην ξεσπούν διαμάχες ανάμεσα στις διάφορες εθνότητες. Ωστόσο σε μεγάλες θρησκευτικές γιορτές μπορούν να μαγειρέψουν - στις κουζίνες του Κέντρου - και να γιορτάσουν όλοι μαζί, αφού λάβουν άδεια από τους υπευθύνους.
Στο αίσθημα ασφάλειας συμβάλλουν το εβδομαδιαίο επίδομα ύψους 57 ευρώ/άτομο (αυξάνεται για οικογένειες) που λαμβάνουν όλοι οι διαμένοντες στο Κέντρο για τρόφιμα και ρουχισμό, καθώς και η ασφάλεια υγείας που τους παρέχεται. Στο Κάτβικ λειτουργεί και σχολείο για τα παιδιά των μεταναστών. «Συγχρόνως μας ενδιαφέρει να φροντίζουμε για τις καλές σχέσεις του Κέντρου με τη γύρω κοινωνία, τους γείτονές μας, να διασφαλίσουμε την κοινωνική συνοχή. Εξάλλου στόχος μας είναι η αφομοίωση των προσφύγων, όχι η περιθωριοποίησή τους» λένε οι υπεύθυνοι του Κέντρου."
Όλα λοιπόν συμβάλουν στην ασφάλεια τόσο των μεταναστών, όσο και των πολιτών των χωρών υποδοχής. Αφού εκτοπίσουν τους λαούς με τους πολέμους και σκοτώσουν αρκετές χιλιάδες μετά τους δίνουν ένα επίδομα ασφάλειας και μια ζωή σε ένα φραγμένο γκέτο ελέγχου. Τα γκέτο είναι ανάμεσά μας και σε λίγο θα γίνουν τρόπος ζωής για όλους μας, όπως προβλέπει η Ατζέντα 21.


ΠΗΓΗ