Ο… άγνωστος karateka Elvis και τα 8 Dan
Πέρασαν ήδη 37 χρόνια από τότε που ο ‘βασιλιάς του rock & roll’ έφυγε από τη ζωή. Εκτός όμως από τα αναρίθμητα τραγούδια και την τεράστια μουσική κληρονομιά που άφησε πίσω του, αξίζει να σημειωθεί μία ακόμα σημαντική πτυχή της
πολυτάραχης ζωής του.
Ο μύθος που ακούει στο όνομα Elvis Presley ήταν γοητευμένος, πέρα από το γυναικείο φύλο, και με τις πολεμικές τέχνες.
Η αρχή έγινε το 1958 όταν στην ηλικία των 18 ετών, ‘ο βασιλιάς’ Elvis Presley, υπηρετώντας στον αμερικανικό στρατό εκτίθεται στο καράτε, παίρνοντας το 1ο του μάθημα από τον «πατέρα του γερμανικού Shotokan Karate» Juergen Seydel. Από τότε πέρναγε συνεχόμενες μέρες αδιάκοπης προπόνησης και κοπιαστικής εξάσκησης, με αποτέλεσμα τη θεαματική του πρόοδο.
Κατά τη διάρκεια διακοπών του στο Παρίσι, δέχθηκε ιδιαίτερα μαθήματα από τον Murakami Sensei πρωτοπόρο του Shotokan στην Ευρώπη.
Ήταν τέτοια η αγάπη του για καράτε που κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας ‘’G. I. Blues’’, τραυμάτισε το χέρι του από εξάσκηση που έκανε σε σπασίματα σε σανίδες και τούβλα…
Το 1960, παρευρισκόμενος σε μία επίδειξη καράτε σε ξενοδοχείο στο Beverly Hills, θα συναντήσει το δάσκαλο και «πατέρα του αμερικάνικου καράτε» Ed Parker. Έτσι, δεν αργεί να έρθει και ο προβιβασμός του ‘βασιλιά’ στον 8ο βαθμό της μαύρης ζώνης.
Στη συνέχεια, τη δεκαετία του ’70 θα εκπαιδευτεί από τον Κορεάτη δάσκαλο Kang Rhee, ο οποίος θα του απονείμει τον 7ο βαθμό Dan και θα του προσάψει το προσωνύμιο «κύριος Τίγρης». Για την ιστορία, αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι τη περίοδο εκείνη, ο Elvis είχε δώσει στο δάσκαλό του Rhee το ποσό των 50.000 δολαρίων για να ανοίξει σχολή καράτε στο Memphis. Ακόμα, του δώρισε προσωπικές του κιθάρες και μία Eldorado Cadillac(’73) θέλοντας έτσι να εκφράσει το σεβασμό του στο πρόσωπο του δασκάλου του. Τα επόμενα χρόνια, ο Elvis θα γίνει εκπαιδευτής στο Pasaryu Karate του Rhee.
Η βοήθεια του πολύτιμη και στο kick boxing όπου το 1974 χρηματοδότησε την εθνική ομάδα της Αμερικής στην ευρωπαϊκή της περιοδεία.
Η αφοσίωσή του στις πολεμικές τέχνες επιβεβαιώνεται από τη μακροχρόνια ενασχόλησή του στο καράτε που μετρά 20 χρόνια καθημερινών προπονήσεων. Όπως είχε πει και ο ίδιος: «…το καράτε έγινε για μένα ένας τρόπος ζωής… Το αντιμετωπίζω όχι ως ένα σπορ και σίγουρα δε θα το συνέχιζα χωρίς λόγο. Αν τύχαινε και συνέβαινε ποτέ αυτό, θα παραιτούμουν αμέσως από την ζώνη μου και θα την παρέδιδα».
ΠΗΓΗ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου