ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΚΑΤΩ....?...Economist & LiFO εγραψαν : Δεν είναι κακό να παντρεύονται τα ξαδέρφια!!!

 

Από τον καπιταλιστικό κόσμο

του Economist, μέχρι την «δικαιωματιστική» LiFO, ένα Copy+Paste δρόμος – Η αιμομιξία παρουσιάζεται ως νέο «δικαίωμα»!

Όσοι διατύπωσαν την άποψη ότι το νομοσχέδιο για τις ΛΟΑΤΚΙ+ «οικογένειες», θα ήταν το πρώτο σάλτο σε έναν ηθικό γκρεμό δίχως τέλος, επιβεβαιώθηκαν απόλυτα και μάλιστα πολύ γρήγορα. Δεν στέγνωσε ακόμα το μελάνι από τις υπογραφές των πολιτικών που θανάτωσαν την ελληνική οικογένεια, και ο βόθρος των συστημικών ΜΜΕ άρχισε να αναβλύζει νέα λύματα βρωμερής προπαγάνδας.

Αφού διέφθειραν τη μητρότητα και την πατρότητα και αφού λήστεψαν το δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώνει με τους βιολογικούς γονείς του, πάνε τώρα να καταρρίψουν νέα ηθικά όρια. Πάνε να ισοπεδώσουν ακόμα πιο σοβαρά κοινωνικά ταμπού. Η θρησκεία του ΛΟΑΤΚΙσμού ξεκίνησε το κήρυγμα υπέρ της αιμομιξίας.

Και αν κάποιο Μέσο κατέχει τα πρωτεία στο λανσάρισμα της ανωμαλίας, αυτό δεν είναι άλλο από την «προοδευτική» χαβούζα της LiFO. Από την αποχέτευση που λέγεται συντακτική ομάδα της LiFO, προωθούνται εδώ και χρόνια προς την κοινωνία όλες οι διαστροφές που (δεν) μπορεί να συλλάβει ανθρώπινος νους.

Και ποιοι στηρίζουν αυτό το αποχετευτικό σύστημα προπαγάνδας, για να έχει απρόσκοπτη ροή προς το αναγνωστικό κοινό; Να θυμίσω απλά ότι η LiFO διακρίνεται στις πρώτες θέσεις ανάμεσα στους «πρωταθλητές» της λίστας Πέτσα. Για να μας πει σήμερα ότι φτάνει η ώρα που θα ευχόμαστε «βίον ανθόσπαρτον» σε πρώτα ξαδέρφια.

«Τελικά, είναι κακό να παντρεύονται τα πρώτα ξαδέλφια;», γράφει ο τίτλος του άρθρου της LiFO που «ανέβηκε» μόλις 5 μέρες μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τους γκέι. Και σημειώνει ότι στην Ευρώπη οι περισσότερες χώρες δεν απαγορεύουν τους γάμους μεταξύ πρώτων ξαδέρφων, και η Ελλάδα αποτελεί εξαίρεση.

Χρησιμοποιούν – δηλαδή – το ίδιο ηλίθιο επιχείρημα που πιπίλιζαν εδώ και βδομάδες για τους γκέι γάμους. Το επιχείρημα του «ανήκουμε στη Δύση». Ότι επειδή ο κτηνοβάτης Γερμανός, ο παιδεραστής Ολλανδός και ο τραβεστί Αμερικάνος ψήφισαν υπέρ των γκέι γάμων, πρέπει κι εμείς να προφτάσουμε την «πρόοδό» τους. Επειδή 16 χώρες της ΕΕ είχαν νομιμοποιήσει τους γκέι γάμους, η Ελλάδα έπρεπε να γίνει η 17η που θα στεφανώσει την ανωμαλία.

Τα αφεντικά των «δικαιωματιστών» βρωμάνε καπιταλισμό
Το ότι η LiFO υποστηρίζει μια (ακόμα) ανωμαλία, δεν έχει τόσο ενδιαφέρον (είναι αναμενόμενο) – όσο έχει η ροή της προπαγάνδας που χρησιμοποιεί η φυλλάδα αυτή. Δηλαδή το από πού παίρνει κατευθυντήριες γραμμές. Προσέξτε τι εννοώ. Το άρθρο που ανάρτησε η LiFO στις 20 Φεβρουαρίου είναι σχεδόν πανομοιότυπο με άρθρο που δημοσιεύτηκε στον Economist, 5 μέρες πριν, στις 15 Φεβρουαρίου. Τα δύο άρθρα έχουν ακόμα και την ίδια εικόνα, με ένα ζευγάρι να φιλιέται μέσα σε μία «θάλασσα» από αλυσίδες DNA.

Το βδελυρό άρθρο του Economist φέρει τίτλο: «Ο γάμος των ξαδερφιών είναι πιθανότατα μια χαρά, στις περισσότερες περιπτώσεις» και παραθέτει τα ίδια στοιχεία που αναπαρήγαγε και η LiFO, τα οποία συνηγορούν υπέρ του αιμομικτικού γάμου. Αναφέρεται ότι οι γενετιστές δεν εντοπίζουν σχεδόν κανένα πρόβλημα σε αυτή τη μίξη (εδώ θα σκίζουν τα πτυχία τους πολλοί επιστήμονες) και ότι οι νόμοι που απαγορεύουν τον γάμο μεταξύ ξαδερφιών, είναι προϊόντα «διάκρισης». Τα ξαδερφάκια δηλαδή, δεν έχουν ίσα δικαιώματα στον γάμο με τους μη αιμομίκτες, άρα αδικούνται. Το ίδιο ακριβώς επιχείρημα πού χρησιμοποιήθηκε για το «νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο» που ψηφίστηκε στη Βουλή.

Προσέξτε όμως τη ροή της προπαγάνδας. Ποιος είναι εντολέας και ποιος είναι εντολοδόχος. Η «προοδευτική» αριστερόστροφη LiFO, φιλοξενεί το προπαγανδιστικό υλικό της «βίβλου» του νεοφιλελεύθερου αγγλοσαξωνικού καπιταλισμού που λέγεται Economist.

Όπως ακριβώς και οι ιδεολογικοί επίγονοι των Ναζί που συνεδριάζουν στο Νταβός, δίνουν ντιρεκτίβες στα think tanks της «τραβεστί» νεοαριστεράς που κυριαρχεί στα ευρωπαϊκά κράτη.

Η μεγάλη επανεκκίνηση εκπορεύεται από τα βασιλικά παλάτια της «ελίτ», και ο woke «προοδευτισμός» τη μεταφέρει στο ευρύ κοινό.

Ασφαλώς δεν ανακαλύπτουμε την… Αμερική.

Εδώ οι ΗΠΑ «αγόρασαν» την κεντροαριστερή αντιπολίτευση της Ελλάδας, τη LiFO θα άφηνε εκτός συστήματος;

Για όσους εξετάζουν τα γεγονότα ενδελεχώς και χωρίς παρωπίδες, είναι γνωστό εδώ και χρόνια από πού παίρνουν «γραμμή» όλες οι δυνάμεις του «προοδευτισμού» που οδηγούν τους λαούς στην αποκτήνωση.

Αυτά τα λέμε μπας και ξεκινήσουν να πέφτουν κάποιοι καλοπροαίρετοι «ρομαντικοί» από τα ροζ συννεφάκια τους, που πιστεύουν ότι αυτός ο πόλεμος προπαγάνδας γίνεται όντως για τα δικαιώματα.

Μπορούμε να οδηγηθούμε σε μερικούς ενδιαφέροντες συνειρμούς, σημειώνοντας ότι σε μια περίοδο που το Ευρωκοινοβούλιο καταδίκασε την Ελλάδα ως κράτος ανομίας και ανελευθερίας, ο Economist έκανε ανέλπιστο επικοινωνιακό δωράκι στον Έλληνα πρωθυπουργό που συνέπεσε χρονικά με την ψήφιση του ΛΟΑΤΚΙ νομοσχεδίου, κατατάσσοντας την Ελλάδα στην 20ηθέση των… καλύτερων δημοκρατιών. Κάτι που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε «σημαία» στην ομιλία του τη 15η Φεβρουαρίου.

Έτσι λοιπόν έχουμε ένα νέο «γαϊτανάκι».

Τα ξαδέρφια αδικούνται από τον νόμο που δεν τους αφήνει να παντρεύονται μεταξύ τους.

Μετά θα τους φανούν αδικημένα και τα αδέρφια, ετεροφυλόφιλα ή ομοφυλόφιλα.

Ύστερα θα καταγγείλουν την αδικία να μην μπορεί να παντρευτεί η μάνα το παιδί και ο πατέρας τον γιό του, βιολογικό ή θετό.

Αδικίες τέτοιες θα βρίσκονται πολλές από εδώ και πέρα. Και αφού υπάρχει «αγάπη» γιατί να μην αποκατασταθούν;

Πάντα θα υπάρχουν πρόχειροι γενετιστές και «ειδικοί», για να βάζουν τη τζίφρα τους στην κάθε ανωμαλία.

Πάντα θα υπάρχουν μερικές μελέτες κατά παραγγελία για να δίνουν κύρος στην αποκτήνωση…

To εξαιρετικό κείμενο του Ελ. Ανδρώνη που δημοσίευσε το Sportime, παρά το γεγονός ότι είναι αποκαλυπτικό και «προφητεύει» ένα μέλλον απόλυτα δυστοπικό έχοντας ως παραμέτρους τις ήδη υφιστάμενες νομοθεσίες, ωστόσο χρειάζεται συμπλήρωση, για να αντιληφθούν οι αναγνώστες καλύτερα το ζήτημα.

Ο γάμος μεταξύ εξαδέλφων, επιτρέπεται στην αιρετική Δύση λόγω της περίφημης «Σχολής της Φρανκφούρτης», μιάς δηλαδή άτυπης «σχολής σκέψης» νεομαρξιστικών κριτικών θεωριών και κοινωνιολογικών ερευνών που «γεννήθηκε» στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας γύρω στα 1930, λίγο πριν την επικράτηση των Εθνικοσοσιαλιστών.

Μεταξύ των μαρξιστών στοχαστών που την αποτελούσαν, ήσαν και οι ξακουστοί Μαξ Βέμπερ και Σίγκμουντ Φρόϋντ, οι οποίοι ασφαλώς και είχαν την μεγαλύτερη επίδραση όσον αφορά το σκεπτικό και την προσέγγιση θεμάτων κυρίως σεξουαλικής υφής.

Ενώ η πουριτανική Γερμανία αλλά και η Αγγλία (παρά το γεγονός ότι ο Αγγλικανισμός έκανε κάποιες φορές τα «στραβά μάτια», όταν ορισμένοι βασιλείς της Αγγλίας είχαν αιμομικτικές σχέσεις με συγγενείς τους), απέρριπταν τις ιδέες αυτές, η πιο «φιλελεύθερη» Γαλλία όμως όχι.

Και πιο συγκεκριμένα, το όλο ζήτημα «νομιμοποίησης σχέσεων μεταξύ εξαδέλφων (πρώτων κυρίως) ή και παιδεραστών, εγείρει ο σκληροπυρηνικός κομμουνιστής Ντανιέλ Κον Μπεντίτ μέσα από το βιβλίο του «The Great Bazzar», όπου αναπτύσσει την θεωρία του γύρω από το ελεύθερο σεξ, κάνοντας νύξη πως η αιμομιξία δεν είναι κάτι το απεχθές, αλλά αντίθετα, εντάσσεται στα πλαίσια της ερωτικής έλξης, η οποία και υποκειμενικοποιεί την σεξουαλική πράξη μεταξύ συγγενών. Ακόμη χειρότερα, τις ίδιες απόψεις εκφράζει και για την παιδεραστία.

Τον Μπεντίτ μάλιστα επικαλέστηκε και η περίφημη Oprah στην Αμερική πριν κάποια χρόνια, όταν σε μια συνέντευξη της είχε πεί πως «δεν είναι κακό κάποιος ενήλικας να χαϊδεύει το πέος ενός αγοριού, είναι πράξη αγάπης, πράξη στοργική(!!!)»

Η «Σχολή της Φραγκφούρτης» ήταν και στην πραγματικότητα η ιδεολογική αφετηρία της «εξέγερσης» των φοιτητών του «Μαΐου του ‘68» και μάλιστα ο Μπεντίτ ήταν και ηγετικό της στέλεχος! Σχεδόν δηλαδή επαναλήφθηκε το σκηνικό της Γαλλικής Επανάστασης, η οποία αποδεδειγμένα πλέον, ήταν «προϊόν» ενεργειών της μυστικής εταιρίας των «Πεφωτισμένων» του Άνταμ Βάισχάουπτ, που είχε ιδρυθεί επίσης στην Γερμανία τον 18ο αιώνα.

Μπορεί λοιπόν να είχε κατασταλεί (με φόρο αίματος ασφαλώς) αυτή η εξέγερση από τον Ντε Γκώλ, αλλά ο γαλλικός «μποεμισμός» (της παρακμάζουσας ψευτοαστικής τάξης) είχε κερδίσει κατά κράτος, επηρεάζοντας αργότερα καταλυτικά την γαλλική κοινωνία με τις ιδέες του «σεξουαλισμού» του Μπεντίτ, οι οποίες εν τέλει νομιμοποιήθηκαν – πλήν της παιδεραστίας – από το γαλλικό κράτος και στη συνέχεια από τις περισσότερες δυτικές χώρες.

Όπως βλέπουμε κατά την ροή των γεγονότων της Ιστορίας, το κίνημα των «Πεφωτισμένων» που στην κυριολεξία άλλαξε τον κόσμο από τον 17ο αιώνα και μετά, μέσω της Μασονίας και των διαφόρων άλλων λεσχών, σταδιακά, όπως ένα δηλητήριο που χορηγείται σε πολύ μικρές ποσότητες, αποηθικοποιεί τις δυτικές κοινωνίες μέχρις ότου οι κοινωνίες αυτές, να έρθουν σε κάποια «ωρίμανση» σύμφωνα με τα λεγόμενα των νεοταξιτών, ούτως ώστε να δεχθούν το μέχρι χτές άτοπο και ανήθικο ως «πρόοδο» και «νίκη» ενάντια στην «συντήρηση» της ηθικής. Ο Μπεντιτισμός, από έννοια αντίθεη και κατά του ανθρωπισμού, προβάλλεται σήμερα ως έννοια αποκατάστασης του δικαιωματισμού στις ακάλυπτες πλέον ηθικά κοινωνίες.

Εξ άλλου, ο ίδιος ο Σατανάς αυτοπροβάλλεται ως ερμαφρόδιτος, αρνούμενος να υποταχθεί στο θέλημα του Θεού από την αυγή της δημιουργίας ως σήμερα. Ο στόχος του είναι η σταδιακά πλήρης κατάπτωση της πλειοψηφίας της ανθρωπότητας – μέσω των δικών του ανθρώπων που κρατούν τις τύχες της – και η ταύτιση της με τον Διάβολο. Δεν θα τα καταφέρει όμως, όσο υπάρχουν εκείνοι που αγωνίζονται εναντίον του και που έχουν μαζί τους τον ίδιο τον Θεό. Είναι νομοτελειακά βέβαιο.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ