Η Χρυσή Πλάκα των Ίνκας που έκρυψαν από τους Ισπανούς κατακτητές γιατί έδειχνε τον πλανήτη των θεών που ήρθαν στη Γη.

 

Ο πολιτισμός των Ίνκα είναι ένας

από τους πιο μυστηριώδεις που υπάρχουν και σίγουρα είναι γεμάτος με πολλά μυστικά. Ένα από αυτά είναι και το Qorikancha, στο Cusco, o περίφημος Χρυσός Ναός του Ήλιου, ο οποίος καλυπτόταν με χρυσές πλάκες και φύλλα από χρυσό, όσο διαρκούσε η ακμή του πολιτισμού των Ίνκα. Μέσα σε αυτόν τον «Χρυσό Ναό» λέγεται πως υπήρχε μια χρυσή πλάκα η οποία είχε χαραγμένα αστέρια αλλά και ένα σχέδιο αστεριού ή πλανήτη που ξεχώριζε με έναν ιδιαίτερο τρόπο.

Ακολουθώντας τους θρύλους και την ιστορία των Ίνκας, ο Manco Capac, ο πρώτος Inca και η σύζυγός του Mama Ocllo ταξίδεψαν στο τοπίο των Άνδεων από τη λίμνη Titicaca μέχρι να φτάσουν στο κέντρο του κόσμου, το Q’osco που, τώρα, είναι γνωστό ως Cusco (Κούσκο). Εκεί, στο κέντρο του κόσμου, βρήκαν τη σωστή τοποθεσία για να χτίσουν τον πιο σημαντικό ναό για το βασίλειό τους. Σύμφωνα με τον Edwin Charles Krupp, Αμερικανό αστρονόμο, ερευνητή, συγγραφέα και διεθνώς αναγνωρισμένο εμπειρογνώμονα στον τομέα της αρχαιοαστρονομίας: Ο Manco Capac έχτισε το Ναό του Ήλιου στη συμβολή δύο ποταμών, επειδή εκείνος ο τόπος αντιπροσώπευε επίγεια τον οργανωτικό άξονα του ουρανού.

Ο Manco Capac ξεκίνησε την κατασκευή του Ναού του Ήλιου γύρω στο 1200. Ο ναός ήταν αρχικά γνωστός ως Inticancha, με το Inti να σημαίνει Ήλιο και cancha να σημαίνει ναός. Χρόνια αργότερα, ο Ίνκα Pachacutec αναδιάρθρωσε το ναό και τον κάλυψε με χρυσό. Ως αποτέλεσμα, το όνομα άλλαξε σε Coricancha, με πρώτο συνθετικό το cori που σημαίνει χρυσό. Όταν το Qorikancha ολοκληρώθηκε το 1438, τα δάπεδα, οι οροφές και οι τοίχοι του ήταν καλυμμένοι με χρυσές πλάκες, πολλές από τις οποίες ήταν ανάγλυφες με εικόνες θεών.

Οι τοίχοι του ναού ήταν επιχρυσωμένοι με 700 φύλλα χρυσού. Σύμφωνα με τους χρονογράφους της εποχής, κάθε φύλλο απεικόνιζε έναν από τους θεούς Ίνκας: Ίντι (ήλιος), Κίλα (φεγγάρι), Τσάσκα (αστέρια) και Ιλπάπα (βροντές / φωτισμός / ουράνιο τόξο), κλπ. Ομοίως, ο κήπος του ναού ήταν αφιερωμένος στον Wiracocha, τον Δημιουργό του Σύμπαντος, ενώ ήταν διακοσμημένος με ασημένια και χρυσά αγάλματα.

Δυστυχώς, οι Ισπανοί λεηλάτησαν τον υπέροχο πλούτο της Coricancha κατά τη διάρκεια της κατάκτησής τους. Οι Ισπανοί έπιασαν και συνέλαβαν τον τελευταία αρχηγό των Ίνκα, τον Atahualpa. Σε αντάλλαγμα για την ελευθερία του, ο λαός έδωσε στους κατακτητές όλο το χρυσό της Coricancha ως μέρος των λύτρων. Παρ’ όλα αυτά, οι Ισπανοί εκτέλεσαν τον Atahualpa το 1533, αφού έλαβαν το χρυσό. Ο θάνατος του Atahualpa σηματοδότησε την αρχή του τέλους για την Αυτοκρατορία των Ίνκας. Ο Tupac Amaru II ηγήθηκε πολλών εξεγέρσεων, αλλά οι Ισπανοί τον συνέλαβαν και τον εκτέλεσαν βάναυσα. Η αυτοκρατορία δεν ανέκτησε ποτέ τη δύναμή της.

Οι Ισπανοί έκαναν ένα πολιτιστικό και πνευματικό χτύπημα στους Ίνκας όταν έλιωναν χρυσές εικόνες των θεών τους σε μπάρες για την εύκολη μεταφορά του χρυσού στην Ισπανία. Μόλις λεηλατήθηκαν τα πολύτιμα μέταλλα της Κορικάντσα, οι εισβολείς κατέστρεψαν μεγάλο μέρος της δομής του συγκροτήματος των ναών της Σελήνης και του Ήλιου, αφήνοντας μόνο ένα μέρος του αρχικού ημικυκλικού δυτικού τοίχου. Στα υπόλοιπα θεμέλια αυτών των δύο ναών οι Ισπανοί έχτισαν την Καθολική Εκκλησία του Santo Domingo.

Ο χάρτης που δείχνει τον πλανήτη των θεών που ήρθαν στη Γη

Σύμφωνα με έναν ηλικιωμένο Ίνκα, υπήρχε μια πλάκα που γλίτωσε από το λιώσιμο των κατακτητών, για τον οποίο ο Atahualpa σε συνεννόηση με τον ιερέα του Χρυσού Ναού του Ήλιου, έκρυψαν όταν άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τους Ισπανούς. Η χρυσή πλάκα βρέθηκε από αρχαιολόγους ύστερα από ένα σεισμό που “άνοιξε” κάποια σημεία στον έδαφος του πρώην Ναού του Ήλιου. Ήταν ο χάρτης των χρυσών αστεριών. Ένας χάρτης του ουρανού όπου οι πρόγονοί τους και ο Viracocha προήλθαν από εκεί. Πρόκειται για ένα τεράστιο και επιδέξια σφυρήλατο φύλλο χρυσού. Πολλοί ακαδημαϊκοί θεωρούν ότι πράγματι αφορά ένα κομμάτι του ουρανού καθώς οι Ίνκας είχαν μεγάλη εμμονή με τα αστέρια. Ωστόσο παρακάμπτουν τους μύθους τους, σχετικά με επισκέψεις όντων από το διάστημα.

Δεν μπορεί να είναι τυχαίο που από όλο τον χρυσό που ήταν επενδυμένος ο ναός, ο ιερέας και κάποιοι υπεύθυνοι Ίνκας φρόντισαν ώστε αυτή η πλάκα να κρυφτεί με ιδιαίτερη επιμέλεια από τους ανίερους εισβολείς και απλά τους άφησαν να πάρουν όλο τον χρυσό που υπήρχε στους τοίχους του ναού.

Πολλοί ειδικοί, αρχαιολόγοι, αστρονόμοι, επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων ακόμα και απλοί άνθρωποι με ερασιτεχνικές γνώσεις προσπάθησαν να αποκρυπτογραφήσουν αυτόν τον χάρτη και να καταλάβουν το κρυμμένο του μήνυμα. Σύμφωνα με τις ενδείξεις των Ίνκας που είναι χαραγμένες επάνω, πρόκειται για ένα χάρτη ο οποίος δείχνει τον δρόμο για το “σπίτι” όπου ζούσε ο θεός Viracocha, ο μεγάλος πατέρας του Ίντι, ο Ήλιος.

Επίσης σύμφωνα με τους Ίνκας, ο Viracocha είχε έρθει στην Γη από τα αστέρια και είχε φέρει μαζί του επιστημονική γνώση, δίδαξε τους Ίνκας να χτίζουν και να καλλιεργούν την γη, επίσης, να φτιάχνουν φάρμακα και διάφορα άλλα. Σε αυτόν τον χάρτη, θα μπορούσαμε να βρούμε αρκετά εύκολα αναγνωρίσιμους αστερισμούς, ακόμα και τον γαλαξία μας, τον Σταυρό του Νότου και πολλά άλλα. Επίσης θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε και χαρτογραφικές περιγραφές της Νότιας Αμερικής.

Επιπλέον, ο χρυσός δίσκος έχει ως εικόνα τον θεό των αστεριών, τον Viracocha. Παράλληλα έχει και τους θεούς του νερού και της θάλασσας, Mamachocha και Pachamama, αντίστοιχα. Ο χάρτης είναι ουσιαστικά το κλειδί για να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν. Επιπλέον, υπάρχει κάτι που δείχνει μια “διαδρομή” ή “ουρά” που περνάει από τις Πλειάδες, ακουμπάει έναν πλανήτη με ένα τόξο στο πάνω μέρος του, σαν φωτοστέφανο, όπου υποστηρίζεται ότι μπορεί να είναι ένας εξωπλανήτης. Ακολουθεί ο αστερισμός του Ταύρου και ο Ωρίωνας.

Για τον πλανήτη με το φωτοστέφανο που απεικονίζεται, υποδηλώνεται από την ίδια την χρυσή πλάκα/χάρτη πως κινείται προς την Γη. Συζητιέται, λοιπόν, εκτός της επιστημονικής κοινότητας, ότι δεν είναι κομήτης ή εξωπλανήτης, αλλά ο λεγόμενος 12ος πλανήτης του δικού μας Ηλιακού Συστήματος: ο Πλανήτης των Θεών, ο γνωστός και ως Νιμπίρου.

Αν και ο Νιμπίρου προέρχεται από άλλη κουλτούρα, εκείνης των Σουμερίων, είναι χαρακτηριστικό ότι στις περιγραφές των θρύλων των Ίνκας όπως και των αρχαίων Σουμερίων, υπάρχει ένα κοινό στοιχείο: ότι ο Πλανήτης των Θεών παρουσιάζεται σαν ένα μεγάλο πλοίο που κινείται εκτός του επιπέδου τροχιάς των γνωστών πλανητών του Ήλιου μας, ενώ κάθε 3.500 (για τους Σουμέριους) ή 4.500 χρόνια (για τους Ίνκας), γίνεται ορατός σε μας και φέρνει τους θεούς στην Γη.

*Η ιστορία ανταποκρίνεται σε ιστορικά δεδομένα και θρύλους, έως και το πρώτο μέρος. Το δεύτερο σκέλος είναι προϊόν φαντασίας και μυθοπλασίας και καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Πηγή και στοιχεία έμπνευσης αποτέλεσαν η λεγόμενη χρυσή πλάκα Golden Inca Star Map στο Coricancha Sun Temple από το Cuzco του Περού, σε αναπαράσταση της Pachamama στην κοσμολογία, σύμφωνα με τον Juan de Santa Cruz Pachacuti Yamqui Salcamayhua, το 1613. Γενικότερα στοιχεία και πληροφορίες λήφθηκαν, επίσης, από en.wikipedia.org/wiki/Coricancha, earth-chronicles.com, peruforless.com, holeinthedonut.com καθώς και το βίντεο που ακολουθεί με τον τίτλο Solid Gold Star Map Found In Peru?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ