ΜΙΑ ''ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ'' ΙΣΤΟΡΙΑ

 

 

Στο διάσημο παραμύθι του ο Charles Dickens απεκάλυψε την ιστορία του Natham Mayer Rothschild, όπου παρουσιάζει τον Σκρούτζ (Natham Mayer Rothschild) να έχει καταστρέψει τους δύο πρώην συνεταίρους του τραπεζίτες και να βασανίζει εξαντλητικά από την πολλή εργασία και τους χαμηλούς μισθούς τους υπαλλήλους του.

 

Ο Walt Disney γνωρίζοντας καλά αυτή την ιστορία δημιουργεί τον Σκρούτζ, τον τρομερό τραπεζίτη που στο χρηματοκιβώτιο του έχει για σήμα το δολάριο με δύο γραμμές, δηλαδή τα δύο πρώτα γράμματα της λέξης shekel που είναι το αρχαίο Βαβυλωνιακό νόμισμα και την κόκκινη ασπίδα των Rothschild και που περιβάλλεται και χρησιμοποιεί έναν ανηψιό χωρίς αυτός να καταφέρνει οποιοδήποτε όφελος από τις επιχειρήσεις του θείου του και τα τρία ανηψάκια του Ντόναλτ, που ως “μικροί εξερευνητές” αποτελούν τους μικρούς – ασήμαντους κατασκόπους.

 

Τα πιο σημαντικά πρόσωπα στο έργο του Disney είναι ο Μίκυ Μάους, ένα άλλο παρακλάδι της οργανωμένης κατασκοπίας του Σκρούτζ που μισθοδοτείται από το κράτος (CIA) , που χρησιμοποιεί τον Γκούφη, δηλαδή τον μέσο ανόητο Αμερικανό που εργάζεται αφιλοκερδώς για τις μυστικές υπηρεσίες και όταν αυτές το θελήσουν, του δίνουν τα κατάλληλα φιστίκια (ναρκωτικά) και τον στέλλουν να προστατεύσει τα συμφέροντα του Σκρουτζ στην Κορέα, στο Βιετνάμ και στον Περσικό Κόλπο.

 

Η θεία του Σκρουτζ και ο Πασχάλης είναι η αγροτική Αμερική ενώ ο τυχερός Γκαστόνε είναι όλοι οι κηφήνες που επωφελούνται από το οικονομικό σύστημα που δημιούργησε ο Σκρούτζ.

Η Νταίζη, η αρραβωνιαστικιά του Ντόναλτ, ανήκει σε φιλανθρωπικούς συλλόγους, που είναι διάφορες καλοστημένες επιχειρήσεις συλλογής χρημάτων και πληροφοριών.

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 313 ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ ΝΤΟΝΑΛΤ

Στο αυτοκίνητο αυτό χωρούν πέντε άτομα. Είναι το πεντάχτινο αστέρι των Rothschild που συμβολίζει τον πατέρα και τους τέσσερις γιους του. Η δύναμη αυτή χρησιμοποιεί σαν όχημα το 313, δηλαδή το Διάταγμα των Μεδιολάνων που εξέδωσε ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος το 313 μΧ. Με το διάταγμα αυτό έδειξε την εύνοια του προς τους Χριστιανούς που τότε ονομάζονταν Ναζωραίοι ή Γαλιλαίοι και που δεν ήταν παρά μια ασήμαντη εβραϊκή αίρεση ανάμεσα σε τόσες άλλες, παρ’ όλους τους ισχυρισμούς πως επρόκειτο για μια ευφυή πολιτική πράξη με την οποία προσπαθούσε να προσεταιριστεί ένα ισχυρό κίνημα.

 

– Πρόκειται περί μεγίστου ιστορικού ψεύδους, αφού η ισχυρότερη δύναμη εκείνη την εποχή ήταν ο Μιθραϊσμός. Οι οπαδοί του ήταν πολεμιστές και ανήκαν στον αυτοκρατορικό στρατό. Αυτό αποδεικνύεται από την προσπάθεια εξαπάτησης που έκαναν οι Χριστιανοί, όταν στις εισόδους των μυστικών τους στοών (κατακομβών) κατασκεύαζαν ένα Μιθραίο (δηλ. ένα ναό του Μίθρα) και πίσω από αυτό έκρυβαν την μυστική είσοδο της κατακόμβης στην οποία συναντώντο μυστικά, ως μια μυστική ανατρεπτική εταιρεία.

 

Οι συνελεύσεις της ονομάζονταν “Αγάπες”, μυστικό σύμβολο αναγνώρισης ήταν ο ασπασμός που συμβολίζει την προδοσία και ζωγράφιζαν ένα ψάρι που στα ιερογλυφικά σημαίνει το μίσος. Την εποχή εκείνη οι άνθρωποι δεν φιλιόντουσαν δημοσίως. Υπήρχε ο Ελληνικός και ο Ρωμαϊκός χαιρετισμός που αποτελούντο από διάφορες χειρονομίες και αγγίγματα των χεριών.

 

Έτσι ερμηνεύεται η Χριστιανική Αγάπη η οποία δεν έχει σχέση με συναισθήματα, αφού οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν το ρήμα φιλώ για την φιλία, το στέργω για την πατρική στοργή και το ερώμαι για τον έρωτα. Η Χριστιανική προτροπή “Αγαπάτε Αλλήλους” αφορά τις σχέσεις των Χριστιανών μεταξύ τους, αφού η αντωνυμία “αλλήλων” δεν σημαίνει “όλους” αλλά “ο ένας τον άλλον”.

Το διάταγμα των Μεδιολάνων εξεδόθη το 313 μΧ ζώντος του Λικινίου και καθιέρωσε την πλήρη ανεξιθρησκεία και το δικαίωμα στους Χριστιανούς να κατέχουν κτήματα και ακίνητα. Επέβαλε την αργία της Κυριακής με εξαίρεση τους γεωργούς.

 

Η αγριότητα του Κωνσταντίνου υπήρξε παροιμιώδης. Την γυναίκα του Φαύστα (αδελφή του Λικίνιου) την έπνιξε σε ζεστό νερό, άρπαξε βίαια τον δωδεκάχρονο γιο του Λικίνιου από την αγκαλιά της μητέρας του και τον σκότωσε, όπως σκότωσε και τον ίδιο του τον γιο Κρίσπο, προκαλώντας αλγεινή εντύπωση στον λαό και διαμαρτυρίες, μέχρι που κάποιοι τον αποκαλούσαν αντάξιο του Καλιγούλα.

 

– Αυτόν τον άνθρωπο τον ανακήρυξαν άγιο, μέγα και ισαπόστολο!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ