Δροσουλίτες: Οι νεκροί πολεμιστές που εμφανίζονται κάθε χρόνο στο Φραγκοκάστελλο Χανίων!

 


Στη θέση Θυμέ Κάμπος στην επαρχία των Σφακίων πολλοί είναι αυτοί που κάθε χρόνο δίνουν «ραντεβού» με τη φαντασία, το μύθο αλλά και την ιστορία, καθώς από τα τέλη Μαΐου έως τις
αρχές Ιουνίου, λίγο πριν την ανατολή του ηλίου, λέγεται ότι εμφανίζεται μια στρατιά από νεκρούς πολεμιστές με αστραφτερές πανοπλίες που προελαύνει προς τη θάλασσα πάνω απ΄ το Φραγκοκάστελλο, και δεν είναι άλλοι από τους ξακουστούς.... Δροσουλίτες, που έδωσαν τη δική τους μάχη απέναντι σε έναν πανίσχυρο στρατό και αποτέλεσαν τις Θερμοπύλες της Κρήτης.
Οι  πολυθρύλητες σκιές που ο αστικός μύθος θέλει να είναι οι ατρόμητοι πολεμιστές (σ.σ. ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης με τους στρατιώτες του) που πολέμησαν του Τούρκους και περίπου 115 χρόνια αργότερα τρόμαξαν τους Γερμανούς που άτακτα υποχώρησαν, ονομάζονται «Δροσουλίτες», επειδή  εμφανίζονται για περίπου 8 λεπτά με τη δροσιά της χαραυγής.
Η Κρητική Επανάσταση και ο Χατζηγιάννης Νταλιάνης
Στα τέλη του 1827 η φωτιά της Επανάστασης κατά των Τούρκων είχε φτάσει και στην Κρήτη, όπου και ξεκίνησε από τα ηρωικά Σφακιά. Οι Κρήτες επαναστάτες κάλεσαν τον πολέμαρχο Χατζημιχάλη Νταλιάνη, μέλος της Φιλικής Εταιρείας που με δικά του χρήματα οργάνωσε το πρώτο ιππικό σώμα της Ελλαδας και ήταν συμπολεμιστής του Καραϊσκάκη στην ιστορική μάχη του Φαλήρου. Η φήμη του, μάλιστα, τους έκανε να πιστεύουν ότι θα τους οδηγήσει στη νίκη. Και πραγματικά η μια νίκη διαδεχόταν την άλλη.
Με τους Τούρκους, λοιπόν να έχουν μεγάλες απώλειες στα πεδία των μαχών,  Αλβανός πασάς της Κυδωνίας, Μουσταφά, έστειλε τελεσίγραφο στον Νταλιάνη να αποχωρήσει από την Κρήτη μέσα σε δέκα μέρες. Ο  Νταλιάνης απάντησε στον πασά πως έφτασε στην Κρήτη για να πολεμήσει και αυτό θα κάνει, οι δε Κρητικοί τον περιέβαλαν με αγάπη και αφοσίωση.
Έτσι, ο Νταλιάνης, υπερεκτιμώντας τις δυνάμεις του και χωρίς να ακούσει τους Κρήτες συμπολεμιστές του που επέμεναν να ανέβουν στα βουνά, αποφάσισε να δώσει την κρίσιμη μάχη με τον Μουσταφά στο Φραγκοκάστελλο στα Σφακιά, καταλαμβάνοντάς το με περίπου 600 άνδρες.
Επρόκειτο, όμως, για άνιση μάχη που ξεκίνησε στις 17 Μαΐου, καθώς ο πασάς έστειλε  8.000 άνδρες και επιπλέον 400 ιππείς αλλά και αρκετά κανόνια.  Όσοι στρατιώτες του Χατζημιχάλη ήταν στον προμαχώνα σκοτώθηκαν σχεδόν αμέσως. Ακολούθησε δεύτερη, σκληρή και εξίσου άνιση μάχη στην είσοδο του κάστρου. Λέγεται, μάλιστα, πως η πύλη «έφραξε» από τα πτώματα και των δυο πλευρών.
Ο Νταλιάνης  προσπαθεί να μεταφέρει άλλου το πεδίο της μάχης όμως πλέον ήταν αργά… Οι δυνάμεις του Μουσταφά περικυκλώνουν τον Ηπειρώτη οπλαρχηγό ο οποίος πολεμά μέχρι και τη στιγμή που το σπαθί του σπάει και το άλογό του πέφτει νεκρό.
Οι Οθωμανοί, όμως, δεν σταμάτησαν εκεί, καθώς έβγαλαν όλο το μένος τους πάνω στο άψυχο σώμα του οπλαρχηγού. Του έκοψαν το κεφάλι και το έστειλαν σαν «τρόπαιο» στον Μουσταφά. Το κάστρο έπεσε όταν μερικές ημέρες αργότερα οι τελευταίοι επιζώντες αποφάσισαν να το παραδώσουν. Οι Οθωμανοί, νικητές και «τροπαιούχοι», άφησαν άταφα τα πτώματα των ηττημένων , πήραν τους δικούς τους νεκρούς  και έφυγαν.
Το κάστρο ερήμωσε και η άμμος σκέπασε τα άταφα πτώματα, ενώ σύμφωνα  με την παράδοση αν το σώμα είναι άταφο η ψυχή δεν ησυχάζει. Ύστερα από πολλά χρόνια κάποιο ξημέρωμα του Μαΐου τσοπάνηδες είδαν πάνω απ τη Μονή του Αγίου Χαραλάμπους, στρατιά ολόκληρη από ανθρώπινες μαυροφορεμένες σκιές, πεζούς και καβαλάρηδες με όπλα και σπαθιά να προελαύνουν προς τη θάλασσα.  Κάποιος τότε θυμήθηκε την ιστορία του Χατζηγιάννη Νταλιάνη και των στρατιωτών του. Ίσως ήταν οι ψυχές τους λένε. Το 1890 ένα απόσπασμα Τούρκων που είδε το φαινόμενο τρόμαξε και πήρε θέση μάχης! Το ίδιο συνέβη και στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής όταν οι άνδρες ενός γερμανικού αποσπάσματος θεώρησαν τις σκιές αντάρτες και έριξαν με τα πολυβόλα νομίζοντας ότι έγινε απόβαση.
Από τότε αυτή η άψυχη στρατιά μαχητών, που αμέσως συνδέθηκε με τους μαχητές του Νταλιάνη, κάνει συχνά-πυκνά την εμφάνισή της. Πάντα την ίδια ώρα, πάντα την ίδια εποχή, πάντα για περίπου ένα δεκάλεπτο. Κάποιες χρονιές το φαινόμενο είναι ίσα- ίσα ορατό και κάποιες άλλες είναι… τρομακτικά έντονο. Ο στρατηγός Χρήστος Νταλιάνης, δισέγγονος του Χατζημιχάλη, το 1928 απευθύνθηκε στην Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών με τους ερευνητές της να αποκαλούν το φαινόμενο «μεταφυσικό».
Στην ιστορία, μάλιστα, έχουμε ανάλογα παραδείγματα. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, αφού προηγήθηκε ένα «φως μέγα», παρουσιάστηκαν «φαντάσματα και είδωλα…ενόπλων ανδρών. Κάτι ανάλογο ήταν και το φαινόμενο των Αγγέλων του Mons στον Α’ Παγκόσμιο, όπου κατά τη διάρκεια της μάχης του Mons του Βελγίου εμφανίστηκαν ανθρώπινες σκιές πάνω απ τους στρατιώτες. Παρόμοια φαινόμενα έχουν παρουσιαστεί στη Σκωτία και στη Σιλεσία....
Πολλοί είναι οι επιστήμονες που προσπαθούν να δώσουν μια εξήγηση, με αρκετούς να κάνουν λόγο για «διάθλαση του φωτός». Όπως, δηλαδή, δημιουργείται το ουράνιο τόξο, έτσι δημιουργούνται και οι Δροσουλίτες, πάντα την ίδια εποχή, πάντα την ίδια ώρα, πάντα με την ίδια διάρκεια.
Κάποιοι άλλοι μιλούν για το φαινόμενο του «ανώτερου αντικατοπτρισμού» και εικάζουν πως στην πραγματικότητα πρόκειται για σκιές στρατιωτών που εκπαιδεύονται στις ακτές της Λιβύης.

ΠΗΓΗ