ΤΟ ΚΑΚΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΝΕ....!!!

 

 

 

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιώργος Προβόπουλος, έλαβε αποζημίωση ύψους 3,46 εκατομμυρίων ευρώ από την Τράπεζα Πειραιώς, όπου εργαζόταν ως αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος από τις 18 Οκτωβρίου του 2006 έως και τις 22 Μαΐου του 2008 (19 μήνες!!!). Ο καθαρός του μισθός ανερχόταν στα 580.000 ευρώ συν διάφορα έξοδα και...

μπόνους. Συγκεκριμένα αφού παραιτήθηκε (!!!) έλαβε το ποσό των 2.775.000 ευρώ ως αποζημίωση συν την αμοιβή του για τους πέντε μήνες δουλειάς εκείνης της χρονιάς, ύψους 325.704 ευρώ. Ουσιαστικά αμείβονταν για κάθε χρόνο στην Πειραιώς με 2 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Την Τράπεζα Πειραιώς από την "χρηστή" διαχείριση του Προβόπουλου και των λοιπών τραπεζιτών χρειάστηκε τα περισσότερα για να την ανακεφαλαιοποιήσει ο Ελληνικός Λαός. Συνολικά χρεωθήκαμε 8,8 δις ευρώ για την τράπεζα που διοικούσε ο Προβόπουλος και η παρέα του!!!

Και τώρα η σύγκριση!!!

Ένας άλλος αντιπρόεδρος της Πειραιώς, ο Θεόδωρος Πανταλάκης, που είχε ακριβώς την ίδια θέση στην Τράπεζα και εργαζόταν από το 2004 έως το 2009 (δηλαδή 60 μήνες!!! τριπλάσιο χρόνο από τον Προβόπουλο), πήρε αποζημίωση 470.000 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε λιγότερα από 100.000 ευρώ για κάθε χρόνο εργασίας. Συγκριτικά, η αποζημίωση του Προβόπουλου ήταν τριπλάσια του ετησίου τραπεζικού μισθού του μετά φορών. Να το ξαναπούμε για να το καταλάβετε: Σε σύγκριση με άλλον τραπεζίτη, εργάστηκε 3 φορές λιγότερο και έλαβε 3 φορές περισσότερη αποζημίωση με ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ!!!

Πολλοί κάνουν λόγο για τις δουλειές που ανέλαβε μετά ο Προβόπουλος ως διοικητής της ΤτΕ...

Ο Προβόπουλος λοιπόν είναι αυτός που γνωμοδότησε αρνητικά για τη βιωσιμότητα της Αγροτικής Τράπεζας, λύνοντας τα χέρια του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, προκειμένου να την τεμαχίσει σε «καλή» και «κακή» και στη συνέχεια να παραχωρήσει το «καλό» κομμάτι της ΑΤΕ στην Πειραιώς (η συγκεκριμένη παραχώρηση χαρακτηρίζεται ως η «ληστεία του αιώνα»).

Ο Προβόπουλος είναι αυτός που ημερών του στην ΤτΕ στήθηκε το σκάνδαλο Τ3 - Τ10 δηλαδή το χρονικό περιθώριο για να παραδοθούν τα πωλούμενα ομόλογα στους αγοραστές τους από 3 ημέρες (το λεγόμενο Τ+3) έγινε 10 (Τ+10). Οι κερδοσκόποι δηλαδή μπορούσαν να περιμένουν (ή να προκαλέσουν) να πέσει η τιμή των ομολόγων (να ανεβεί, δηλαδή, το spread) για περισσότερες μέρες, δίνοντας ουσιαστικά πολύ μεγαλύτερα περιθώρια και δυνατότητες στην υποτιμητική κερδοσκοπία, κάνοντας στην ουσία πλάτες για το κερδοσκοπικό πάρτι! Ταυτόχρονα η ΤτΕ αποφάσισε να μην επιβάλλονται κυρώσεις σε όποιον κερδοσκόπο δεν έδινε τα ομόλογα στον αγοραστή τους μετά τη λήξη των δέκα ημερών! Όχι μόνον δηλαδή είχαν όλον τον καιρό να κάνουν πάρτι με τα ομόλογα, αλλά μπορούσαν να το κάνουν χωρίς κανένα ρίσκο! Οι οικονομικοί εισαγγελείς Πεπονής-Μουζακίτης συγχώνευσαν το σκάνδαλο των CDS με το T3 – T10 δηλαδή όχι απλώς είδαν δόλο πίσω από τις δύο υποθέσεις, αλλά και πιθανότητα κοινών αυτουργών, στημένου παιχνιδιού για να χρεωκοπήσει η χώρα με τους χειρότερους όρους!

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ