WikiLeaks: Η ΕΥΠ ετοιμάζεται για ενδεχόμενο χτύπημα Τζιχαντιστών στην Αθήνα

Πριν από λίγο καιρό, στο μπαρ ενός μικρού καφέ στα Νότια Προάστια άκουγα με τρόμο αυτά που μου εκμυστηρευόταν ο καλός μου φίλος, ο Σταθμάρχης, όπως τον αποκαλώ...
Στο πάσο που είχε βγάλει στον
πεζόδρομο ο ιδιοκτήτης για 2 περίπου ώρες τον άκουγα με προσοχή πίνοντας μικρές γουλιές από ένα παγωμένο ποτήρι από το αγαπημένο του ουίσκι "Port Ellen".

  Σε απόσταση τριών μέτρων βρισκόταν ο επικεφαλής της φρουράς του, ένας πρώην ταγματάρχης της Sayeret Matkal, της πιο επίλεκτης μονάδας ειδικών δυνάμεων του Ισραηλινού στρατού. Το βλοσυρό του βλέμμα όταν σε κοιτάζει, είναι αρκετό ώστε να αναθεωρήσεις κάθε άσχημη σκέψη που μπορεί να κάνεις για το αφεντικό του. Το αλεξίσφαιρο γιλέκο που φορούσε μετά βίας κρυβόταν κάτω από το φαρδύ του πουκάμισο.

  Ο Aχαρόν έχει τον ρόλο του "Detail Leader", του ανθρώπου δηλαδή που εάν υπάρξει κίνδυνος, είναι ο πρώτος που θα καλύψει με το σώμα του τον "πελάτη". Εκείνο το βράδυ ο Αχαρόν ήταν πολύ ανήσυχος. Οι άντρες του είχαν ήδη καλύψει διακριτικά το μαγαζί, ενώ είχε δώσει εντολή η θωρακισμένη BMW του Σταθμάρχη να βρίσκεται στο απέναντι πεζοδρόμιο με την μηχανή αναμμένη. Δεν του άρεσε καθόλου η ιδέα, ότι ο "πελάτης" καθόταν σε ένα πεζόδρομο σε κοινή θέα.

  Είχα πολύ καιρό να τον συναντήσω. Ο καλός μου φίλος, συνηθίζει τις μακρές περιόδους απουσίας. Όταν βρισκόμαστε. ποτέ δεν τον ρωτάω πού ήταν, καθώς γνωρίζω ότι όσο πιο πολύ καιρό έχω να τον ακούσω τόσο πιο σοβαρός είναι και ο λόγος της απουσίας του.

  Μετά από αρκετό καιρό...

  Το καλοκαίρι είχε ήδη μπει, και απολάμβανα ένα παγωμένο μοχίτο στο μπαλκόνι μου με θέα τον πιο ωραίο κόλπο των νοτίων προαστίων.

  Ξαφνικά την ηρεμία της καλοκαιρινής νύχτας διακόπτει ο χαρακτηριστικός ήχος εισερχόμενου μηνύματος από το κινητό μου. Η τεχνολογία ενός "έξυπνου" τηλεφώνου σου επιτρέπει να ορίζεις ένα ιδιαίτερο τόνο μηνύματος σε όποια επαφή θέλεις. Στην επαφή του "Σταθμάρχη" έχω βάλει ένα ξεχωριστό ήχο, τόσο ξεχωριστό όσο και οι πληροφορίες που έχει αποφασίσει να μοιράζεται μαζί μου.

  "Σε πόση ώρα μπορείς να έρθεις στο γνωστό καφέ;" έγραφε το μήνυμα. Το ρολόι μου έλεγε 12:30 το βράδυ. Βρισκόμουν στο τέλος μια κουραστικής ημέρας, το ύφος όμως του μηνύματος δεν μου άφησε περιθώρια δισταγμού. Σκέφτηκα ότι η επόμενη μας συνάντηση μπορεί να ήταν σε 3 μήνες πάλι. "Σε 20 λεπτά θα είμαι εκεί" του απάντησα.

  Μόλις έφτασα είδα την φρουρά του διακριτικά ακροβολισμένη και εκείνον να πίνει το αγαπημένο του ουίσκυ καπνίζοντας ένα μεγάλο πούρο. Το όλο σκηνικό μου θύμισε συνάντηση σε καφέ στο Κιρκούκ, την νέα Μέκκα των κατασκόπων και των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στο εμπόριο πετρελαίου.

  Το παιχνίδι στην Ευρώπη αλλάζει, o πόλεμος εναντίον του ISIS φτάνει στο τέλος του και όλοι οι μεγάλοι παίχτες έχουν πάρει θέση για την νέα εποχή. Η κλιμάκωση των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρώπη από Τζιχαντιστές και όχι μόνo... Στο σημείο αυτό τον διακόπτω. Τι εννοείς “όχι μόνο”; Οι Τζιχαντιστές του ΙSIS δεν βρίσκονται πίσω από όλες τις επιθέσεις;

  Όχι σε όλες μου απάντησε με προβληματισμένο ύφος. Αυτή την στιγμή το Αμερικάνικο Πεντάγωνο έχει ήδη καταστρώσei σχέδια επέμβασης με χερσαία στρατεύματα σε Συρία και Ιράκ προκειμένου να εξοντωθούν οι μαχητές του ISIS. Από μόνοι τους οι βομβαρδισμοί δεν φτάνουν. Όλες οι εισηγήσεις που δέχεται ο Ομπάμα είναι στην κατεύθυνση της κατάληψης της Ράκκα στα βόρεια της Συρίας. Της πρωτεύουσας των Τζιχαντιστών, εκεί που βρίσκονται όλα τα νευραλγικά κέντρα ελέγχου.

  Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο χρειάζονται χερσαία στρατεύματα. Λόγω όμως της φύσης των μαχητών του ISIS οι οποίοι είναι έτοιμοι να θυσιαστούν στον Αλλάχ ζωσμένοι με εκρηκτικά, οπότε σε κάθε γειτονιά της Ράκκα θα υπάρχουν απώλειες στρατιωτών, η επιχείρηση αυτή έχει καθυστερήσει. Αυτές οι απώλειες λόγω πολιτικής δεν μπορεί να είναι μόνο από Αμερικάνους αλλά και από άλλες χώρες. Από ένα συνασπισμό χωρών που θα πολεμήσει το κακό, πρόσθεσε.

  Όλες αυτές οι επιθέσεις που βλέπεις με τις εκατόμβες νεκρών είναι ένας μοχλός πίεσης στους Ευρωπαίους ώστε να συμμετάσχουν με χερσαία στρατεύματα στην μάχη εναντίον των Τζιχαντιστών. Τα φέρετρα που θα γυρίσουν είναι απαγορευτικό για την κοινή γνώμη της Αμερικής να έχουν μόνο την Αμερικάνικη σημαία επάνω τους.

  Οι Τζιχαντιστές από την άλλη πλευρά, θεωρούν πως ένας χερσαίος πόλεμος με την Αμερική και τη Δύση γενικότερα, θα συσπειρώσει όλο τον μουσουλμανικό κόσμο μαζί τους, θα διαμορφωθεί έτσι σκηνικό παγκόσμιας σύγκρουσης και θα επιβεβαιωθούν οι θρησκετικές τους γραφές τις οποίες ακολουθούν με ευλάβεια.

  Οι Τζιχαντιστές φέρεται να ετοιμάζονται για τη μεγάλη μάχη στην πόλη Dabiq, στην οποία σύμφωνα με τις γραφές θα συγκρουστούν τα ισλαμικά στρατεύματα με τα στρατεύματα της Δύσης. Με βάση αυτή την προφητεία, οι Τζιχαντιστές πιστεύουν ότι τα ισλαμικά στρατεύματα θα επικρατήσουν και θα κατακτήσουν σε τελικό στάδιο την Ιερουσαλήμ και τη Ρώμη.

  Όση ώρα μιλούσε τον άκουγα με προσοχή, καταλαβαίνοντας ότι ακόμα δεν έχει φτάσει στο πιο σημαντικό σημείο. Όπως καταλαβαίνεις, μου είπε, η ιστορία με τον ISIS φτάνει στο τέλος της. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα θα πάψει να θεωρείται ως ένας διαμετακομιστικός κόμβος προς τις μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες για τους Τζιχαντιστές. Οι περισσότεροι πολεμιστές της, με τις ευλογίες της Τασίας πέρασαν άνετα από την χώρα μας και έχουν ήδη πάρει θέση σε μεγάλες Ευρωπαικές πόλεις. Οπότε οι Ελλάδα πλέον μπαίνει στο στόχαστρο των Τζιχαντιστών, καθώς πλέον τους είναι άχρηστη.

  Ειδικευμένοι άντρες της ΕΥΠ με την βοήθεια ξένων συναδέλφων τους έχουν εδώ και καιρό χαρτογραφήσει όλους τους κινδύνους που ενδέχεται να αντιμετωπίσει η χώρα από τους Τζιχαντιστές. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από τους “μοναχικούς λύκους” ή "αγρίμια" όπως τους αποκαλούν. Παράνομοι μετανάστες νεαρής ηλικίας, η οποίοι δεν έχουν οικογένεια, φίλους σε άλλες χώρες και χρήματα για να ζήσουν. Κοινώς, απελπισμένους και εύκολα χειραγωγήσιμους νεαρούς, αρκετοί από τους οποίους έχουν βρει καταφύγιο σε εγκαταλλελειμένα σπίτια στο κέντρο της Αθήνας, υπό την σκέπη κάποιων ΜΚΟ και παλιών αναρχικών.

  Αυτοί θα ανατιναζόντουσαν πολύ εύκολα σε ένα σταθμό του μετρό φωνάζοντας "Αλλαχού Ακμπαρ…" Για πόσα περίπου άτομα μιλάμε των ρώτησα τρομοκρατημένος; Περίπου 100 με 150 άτομα έχουν χαρτογραφηθεί μου απάντησε.

  Σημαντικό ρόλο στην καταγραφή έπαιξαν οι ιδιοκτήτες μιας πανίσχυρης εταιρίας με “ρίζες” στην παλαιστίνη, η οποία έχει έδρα την Αθήνα και απασχολεί δεκάδες χιλιάδες υπαλλήλους σε παραπάνω από 60 χώρες. Μάλιστα οι συγκεκριμένοι ιδιοκτήτες διατηρούν άριστη σχέση με τις ΗΠΑ και αρκετές φορές έχουν λειτουργήσει ως ενδιάμεσοι με την ηγεσία των Παλαιστινίων.

  Επίσης σημαντική βοήθεια στην Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών προσέφεραν και 5 Σύριοι επιχειρηματίες που κατοικούν στην Ελλάδα και έχουν πολλές “προσβάσεις” στις μεταναστευτικές ροές στην Τουρκία και δεν θέλουν επ΄ουδενί να αλλάξει το μεταναστευτικό προφίλ της Ελλάδας. Όλα αυτά τα στοιχεία έχουν μαζευτεί και αξιοποιούνται αναλόγως και σύντομα θα έχουμε και τις πρώτες προληπτικές απελάσεις.

  Ένας κόμπος έχει αρχίσει να μου σφίγγει το στομάχι. Άρχισα να φέρνω στο μυαλό μου τα σκηνικά τρόμου που είχαν ζήσει άλλες Ευρωπαικές χώρες και νοερά να τις μεταφέρω στην πλατεία Συντάγματος, σε έναν σταθμό μετρό, σε τέρμιναλ αεροδρομίου, ανακαλώντας από την μνήμη μου διαμελισμένα πτώματα απο την ανατίναξη βομβιστή αυτοκτονίας. Πόσο πιθανό είναι κάτι τέτοιο των ρώτησα;

  Πολύ πιθανό μου αποκρίθηκε. “Τα όπλα” είναι ήδη τοποθετημένα, απλά περιμένουν την ενεργοποίησή τους. Όλα θα εξαρτηθούν από την κατάσταση στην Τουρκία, αν και εκεί, όλοι οι στρατηγικοί στόχοι μετά το πραξικόπημα έχουν πάρει τον δρόμο τους... όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί.

  Ήταν ήδη περασμένες 3 το πρωϊ. Ο “Σταθμάρχης” έγνεψε στον Αχαρόν. Ο ταγματάρχης μίλησε στο ακουστικό του και η θωρακισμένη BMW ήρθε ακριβώς δίπλα μας. Του άνοιξε την πόρτα ενώ οι 4 συνοδευτικές μηχανές είχαν ανάψει τους φάρους τους.

  Λίγο πριν μπεί στο αυτοκίνητο έκανα κάτι που δεν συνηθίζω. “Που ήσουν τόσο καιρό, και το κινητό σου ήταν απενεργοποιημένο;”

  O “Σταθμάρχης” με ένα μειδίαμα με κοίταξε και μου είπε: Στην Τουρκία και συγκεκριμένα, επειδή είσαι περίεργος, στην Άγκυρα…

  Έμεινα μόνος σκεφτόμενος όλα όσα μου είχε πει ο καλός μου φίλος. Εκείνη την νύχτα κοιμήθηκα στις 7 το πρωϊ σκεφτόμενος όλα όσα μου είχε μόλις εκμυστηρευθεί ο “Σταθμάρχης”. Εάν τελικά συμβούν όλα αυτά που μου περιέγραψε, τότε πλέον θα μιλάμε για μια διαφορετική Ελλάδα...







ΠΗΓΗ