Υπόθεση Μνημονίων και ΕΛΣΤΑΤ: Η διεθνής συνωμοσία για να χάσει η χώρα της ανεξαρτησία της και να πλουτίσουν κάποιοι...

 

 

 

Η συνωμοσία ξένων δυτικών κυβερνήσεων (για να μην μιλάμε πλέον αόριστα για "κύκλους") και της κυβέρνησης Γ.Παπανδρέου για την είσοδο της χώρας στην σκοτεινή εποχή των Μνημονίων αποτελεί σίγουρα το πιο σκοτεινό κεφάλαιο στην ιστορία της χώρας μετά το 1949, όταν τελείωσε ο αιματηρός εμφύλιος.

 

Η απόφαση για παραπομπή σε νέα δίκη του πρώην Πρόεδρου της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, με την κακουργηματική κατηγορία της παραποίησης στατιστικών στοιχείων, σε σχέση με τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην συνωμοσία, σίγουρα έχει ανησυχήσει τα "γκρι κοστούμια" των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον και τους εγχώριους συνεργάτες τους.

 

Πρώτο το ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε ως «συνήγορος» του Γεωργίου και έδειξε την ταραχή του με μια ανακοίνωση -ομολογία- ενοχής και πανικού, συντασσόμενο πλήρως και με τον Γ. Παπανδρέου, το κίνημα του οποίου επίσης έσπευσε να πάρει θέση, ενώ και η ΝΔ αρνήθηκε να τοποθετηθεί υπερ της απόφασης της Δικαιοσύνης και κατά του Α.Γεωργίου, με την περίφημη φράση Γ.Μητσοτάκη ότι "Δεν θα αυτομαστιγωθούμε, κιόλας"!

 

Χθες, μόλις, η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Φ. Γεννηματά, υπερασπίστηκε τον Γ. Παπανδρέου κατήγγειλε όσους επιζητούν την τιμωρία Α.Γεωργίου, ως “αμετανόητους νοσταλγούς των Greek Statistics”, τους οποίους κατηγόρησε ότι “συνεχίζουν με μεθοδεύσεις να εκθέτουν τη χώρα νομίζοντας ότι θα παραγραφούν οι ευθύνες τους για το δημοσιονομικό εκτροχιασμό 2004-2009 που έφερε την κρίση, την απειλή του Grexit και τη μόνιμη επιτροπεία”.

 

Να θυμίσουμε ότι αφορμή για τις έρευνες, είχαν σταθεί οι καταγγελίες της κυρίας Ζωής Γεωργαντά, η οποία και ήταν μέλος της ΕΛΣΤΑΤ κατά την περίοδο που ανέλαβε υπουργός Οικονομικών ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, με τον ερχομό του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, το 2009.

 

Η κυρία Γεωργαντά είχε δημοσίως καταγγείλει πως ο κύριος Γεωργίου (στενός συνεργάτης του Παπακωνσταντίνου, ο οποίος ανέλαβε πρόεδρος της Αρχής το 2009), είχε σκοπίμως διογκώσει το έλλειμμα, με σκοπό να σπρώξει ο πρώην πρωθυπουργός την Ελλάδα στα νύχια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου!

 

Στο πλαίσιο της συγκάλυψης του σκανδάλου όλα αυτά τα χρόνια χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι από το Κράτος και το παρακράτος των Σαμαροβενιζέλων, όπως η διάρρηξη του αυτοκινήτου της ανακρίτριας που χειριζόταν την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ, από το οποίο είχαν πάρει όλη την δικογραφία, η ανακρίτρια είχε κρατήσει όμως στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή της όλες τις καταθέσεις, με αποτέλεσμα να πηγαίνει προς τα πίσω χρονικά η διαδικασία, αφού ήταν υποχρεωμένη να βάλει τους μάρτυρες να τις ξαναϋπογράψουν.

 

Όπως ήταν φυσικό αυτό δημιούργησε αρκετή καθυστέρηση. Η δράση της παρακρατικής μαφίας που δούλευε για λογαριασμό της τρόικα δεν περιορίστηκε εκεί.

 

Άγνωστοι δράστες διέρρηξαν το σπίτι του Νικόλαου Στρόμπλου, πρώην Διευθυντού Εθνικών Λογαριασμών της Στατιστικής Υπηρεσίας και βασικού μάρτυρα στην υπόθεση της αλλοίωσης των στοιχείων του ελλείμματος, ο οποίος εξαναγκάστηκε σε παραίτηση

 

Για τον κ. Στρόμπλο να θυμίσουμε ότι ξηλώθηκε από τον κ. Γεωργίου (ο οποίος εργαζόταν στο ΔΝΤ επί πολλά χρόνια) επειδή αρνήθηκε να υπακούσει στις επιταγές της Eurostat η οποία επιθυμούσε να συμπεριληφθούν στο έλλειμμα και συγκεκριμένες ΔΕΚΟ από τον Μάιο του 2010. Μια τακτική που δεν εφαρμόζεται σε κανένα μέρος του κόσμου, ως συνυπολογισμός του ελλείμματος.

 

Εκείνος αντιτάχθηκε με το επιχείρημα ότι οι επιχειρήσεις κατατάσσονται στους πέντε θεσμικούς τομείς της οικονομίας κάθε πέντε χρόνια και συνεπώς (για να υπάρχει αμεροληψία και αντικειμενικότητα) η αναταξινόμηση θα έπρεπε να γίνει βάσει των στοιχείων του 2005 και όχι μεσούσης της πενταετίας όπως ζητούσε η Eurostat!!!

 

«Ενδιαμέσως μπορούσαν να μεταβληθούν τα στοιχεία στις αρχές του 2011 που θα κοινοποιούσαμε στη Eurostat τα αποτελέσματα της αναθεώρησης του 2005», είχε επισημάνει ο κ. Στρόμπλος.

 

Μετά από αυτή την άρνησή του ο κ. Στρόμπλος με απόφαση του κ. Γεωργίου μετατέθηκε αιφνιδίως στις 10 Σεπτεμβρίου του 2010 σε άλλο τομέα.

 

Το μέγεθος του σκανδάλου γύρω από την υπόθεση του ελλείμματος περιγράφτηκε εύστοχα και από την απόρρητη έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους:

 

«Όταν ήλθε στην εξουσία η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου στις αρχές Οκτωβρίου του 2009, ο στόχος της οικονομικής πολιτικής της ήταν να δραματοποιηθεί η κατάσταση των Δημόσιων οικονομικών σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνουν αποδεκτά από την Ελληνική κοινωνία νέα σκληρά μέτρα.

 

Η οποιαδήποτε δηλαδή εφαρμογή ήπιας προσαρμογής της οικονομίας σε μεταρρυθμίσεις που θα οδηγούσαν στην σταδιακή μείωση των Δημόσιων ελλειμμάτων και του χρέους, απορρίφθηκε από την τότε κυβέρνηση.

 

Αντίθετα επιλέχθηκε η άμεση και βίαιη προσαρμογή της οικονομίας και της κοινωνίας.

 

Στόχος ήταν η μείωση των εισοδημάτων και γενικότερα του κόστους παραγωγής στον Δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να δημιουργηθεί μια κατάσταση εσωτερικής υποτίμησης και άνοδο της ανταγωνιστικότητας, δεδομένου ότι η Ελλάδα δεν είχε αυτόνομη νομισματική πολιτική και δεν μπορούσε να επηρεάσει την ισοτιμία του ευρώ.

 

Την εμπειρία για εφαρμογή μιας τέτοιας συνταγής βέβαια, την είχε το ΔΝΤ».

 

Και συνεχιζει η έκθεση «Στην συνείδηση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, λόγω της αμερικανικής του κουλτούρας, δεν υπήρχε κανένας ενδοιασμός ότι η λύση του ΔΝΤ ήταν επιβεβλημένη. Πρόβλημα ήταν το κατά πόσον η ΕΕ θα δεχόταν μια τέτοια επιλογή, εφόσον ουδέποτε στο παρελθόν είχαν εκχωρηθεί εξουσίες στο ΔΝΤ προκειμένου να αναμειχθεί στα οικονομικά της Ευρωζώνης.

 

Οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρωζώνης επί χρόνια δυσφορούσαν στην πιθανή ανάμειξη του ΔΝΤ στα Ευρωπαϊκά οικονομικά ζητήματα εφόσον θεωρείτο ότι οι συνταγές του δεν ήταν συμβατές σε μια Ευρώπη ώριμων κοινωνών, κοινό νόμισμα και υψηλό βιοτικό επίπεδο.

 

Ο Γ. Παπανδρέου έκανε αρχικά μια βολιδοσκόπηση των διαθέσεων του κ. Ντομινίκ Στρος Σκαν που ηγείτο του ΔΝΤ. Στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους τέθηκε εκ μέρους του ΔΝΤ ως προαπαιτούμενο να εμπλακεί στο σχέδιο και η ΕΕ, εφόσον ήταν γνωστές οι αντιρρήσεις των ηγετών της.

 

Η μυστική επικοινωνία Παπανδρέου με το ΔΝΤ, ωστόσο, έγινε ευρέως γνωστή αργότερα και καυτηριάστηκε από όλη την τότε αντιπολίτευση, ενώ διατυμπανίστηκε από όλα τα μέσα ενημέρωσης ότι από τον Δεκέμβριο του 2009 ο Παπανδρέου είχε αρχίσει να προσχεδιάζει την ένταξη της χώρας στην «μέγγενη» του ΔΝΤ, ενώ για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης εμφατικά το απέρριπτε».

 

«Η προτροπή του Στρος Σκαν ότι δεν θα ήταν δυνατή η εμπλοκή του ΔΝΤ στα Δημόσια οικονομικά της Ελλάδας, αν δεν πειθόταν η ΕΕ να το επιτρέψει και παράλληλα να συμμετάσχει, έγινε ο νέος στόχος της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Παπανδρέου.

 

Έτσι, από το τελευταίο τρίμηνο του 2009, η νέα κυβέρνηση επιδόθηκε σε μια άνευ προηγουμένου παραποίηση των στοιχείων του τρέχοντος ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης, αποβλέποντας να το αυξήσει αμφίπλευρα μέσω της μείωσης των εσόδων και αύξησης των δαπανών.

 

Η μεθόδευση παραποίησης των Δημόσιων οικονομικών έγινε κυρίως μέσω της αύξησης των δαπανών του τελευταίου τριμήνου του 2009, της μετακύλισης εσόδων από το 2009 στο 2010, της μεταφοράς δαπανών που έπρεπε να γίνουν το 2010 στο 2009, και πάνω απ’ όλα με την αλλαγή των κανόνων της ΕΛΣΤΑΤ αναφορικά με το οικονομικό αποτέλεσμα των ΟΤΑ, ΟΚΑ, ΝΠΔΔ και ελλειμμάτων των ΔΕΚΟ τα οποία προστέθηκαν στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης».

 

Για τη σημερινή κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, η παραπάνω υπόθεση αναμένεται να αποτελέσει πολιτικό βαρόμετρο. Έχει ο Έλληνας πρωθυπουργός το σθένος να αποτρέψει όλους αυτούς τους εκβιασμούς;

 

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι δανειστές θα επιχειρήσουν να τινάξουν στον αέρα την δεύτερη αξιολόγηση με τον ωμό εκβιασμό να κλείσει η υπόθεση του Γεωργίου.

 

Για να μην αποκαλυφθεί ο αισχρός ρόλος τους και φυσικά να μη τιμωρηθεί το όργανό τους. Γιατί επί της ουσίας, τίποτα δεν υπάρχει που να καταμαρτυρά ότι θα πάψει ηλεηλαία της χώρας. Το Ελληνικό αντί για 5 δισ. ευρώ "αρπάχθηκε" για 900 εκατομμύρια, τα αεροδρόμια της χώρας για ένα κομμάτι ψωμί κλπ κλπ.δ

 

Οχι ότι μέσα σε όλη αυτή την καταστροφή δεν θησαύρισαν οι έχοντες την εξουσία: Το πόσα δισ, ευρώ κερδισαν οι "αόρατοι" κερδοσκόποι από την προαναγγελία του δημοψηφίσματος από τον Γ.Παπανδρέου το 2011 ή από το PSI του 2012 είναι μια άλλη σκοτεινή (αλλά απόλυτα υπαρκτή) υπόθεση.

 

Συν το γεγονός ότι πλέον χωρίς να διαμαρτύρεται κανείς, πλέον, ιδιαίτερα, μετατρέπεται σε στρατόπεδο προσφύγων και μουσουλμάνων μεταναστών η χώρα.

 

Και στο τέλος έρχεται φυσικά και το bonus: Ο έλεγχος των ενεργειακών κοιτασμάτων της...

ΠΗΓΗ