ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ ΜΕ ΤΑ CAPITAL CONTROLS

Τα capital controls ήταν τελικά το κρυφό όπλο της Κυβέρνησης Τσίπρα για να ελέγξει την οικονομία και να περιορίσει τη φοροδιαφυγή και το πρώτο μεγάλο ΝΑΙ στις απαιτήσεις των δανειστών, το οποίο μάλιστα υλοποιήθηκε όταν καλούσε τους Έλληνες να ψηφίσουν ΟΧΙ.
Στην πραγματικότητα, η επιβολή των capital controls τους βοήθησε στο να υλοποιηθεί η μόνιμη πρόταση των δανειστών για άμεση και ολοκληρωτική χρήση του πλαστικού χρήματος σε όλες τις συναλλαγές, αλλά χρησιμοποιήθηκε ως προπέτασμα
καπνού προκειμένου να κρυφτούν οι σκοπιμότητες που υπέκρυπταν.
Με δεδομένη την απροθυμία των προηγούμενων κυβερνήσεων να υιοθετήσουν την πρόταση αυτή, η επιβολή των capital έδωσε στην κυβέρνηση Τσίπρα ένα πρώτης τάξεως προκάλλυμα για να αποδεχθεί τους όρους των δανειστών. Και όχι μόνον αυτό : το υπουργείο Οικονομικών ακολουθεί κατά γράμμα τις προτάσεις που διοχετεύονται μέσω γνωστού «έγκυρου» think tank που χρηματοδοτείται από την ΕΕ, μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και τράπεζες, ώστε μέσω ενός πλέγματος κινήτρων να καταργήσει το…ρευστό.
Η πρόταση για τη διενέργεια του συνόλου των συναλλαγών μέσω τραπεζών, δεν ήταν καινούργια. Ήδη, από την εποχή του πρώτου Μνημονίου, οι «σύμβουλοι» που βρίσκονταν στην Ελλάδα προκειμένου να λειτουργήσουν ως γκαουλαϊτερ, είχαν προσπαθήσει να πείσουν τις ελληνικές κυβερνήσεις να προχωρήσουν στη ψήφιση των κατάλληλων νομοθετικών ρυθμίσεων. Επιχείρημά τους, ότι «για κάθε ποσοστιαία μονάδα αύξησης της χρήσης καρτών πληρωμής, τα φορολογικά έσοδα του κράτους θα αυξηθούν τουλάχιστον κατά 0,24 ποσοστιαίες μονάδες».
Όμως τόσο η κυβέρνηση Παπαδήμου όσο και εκείνη Σαμαρά-Βενιζέλου αντιδρούσαν……….,καθώς αντέτειναν ότι κάτι τέτοιο θα τίναζε στον αέρα την οικονομική δραστηριότητα. Αλλά και οι ´Ελληνες αντιδρούσαν. Ο αριθμός των ηλεκτρονικών συναλλαγών αυξάνεται την περίοδο 2008-2013, κατά μόλις 1,6% ανά έτος, με τη μεγαλύτερη ετήσια αύξηση κατά τη συγκεκριμένη περίοδο να καταγράφεται το 2013 (+5,5%). Η αξία τους περιορίζεται αισθητά την περίοδο της κρίσης (2008-2013) και τη διετία 2012-2013 κατέρχεται στα επίπεδα του 2005. Κατά τη διάρκεια του περασμένου καλοκαιριού, η τραπεζική αργία, η υποχρεωτική αποδοχή καρτών πληρωμής και το ημερήσιο όριο στην ανάληψη από ΑΤΜ, έδωσαν σημαντική ώθηση στη διείσδυση των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Τον Ιούλιο, η χρήση των καρτών πληρωμής για αγορές μέσω τερματικών POS υπερδιπλασιάστηκε. Με το άνοιγμα των υποκαταστημάτων των τραπεζών, η χρήση υποχώρησε, παραμένοντας ωστόσο κατά πολύ υψηλότερη σε σχέση με την περίοδο πριν την επιβολή των περιορισμών.
Χρησιμοποιώντας ως δούρειο ίππο γνωστό ερευνητικό think tank, το οποίο είναι γνωστό τόσο για τη σχέση του με τον σημερινό διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος όσο και για το ρόλο του στη διοχέτευση «προτάσεων», ώστε να βολιδοσκοπηθεί η ελληνική κοινή γνώμη, οι δανειστές προχώρησαν ακόμα περισσότερο. Πρίν δύο μήνες, το ίδιο think tank δημοσιοποίησε πακέτο προτάσεων, τις οποίες ως δια μαγείας από καιρού εις καιρόν υιοθετεί το υπουργείο Οικονομικών, ο επικεφαλής του οποίου έχει από το παρελθόν φιλικές σχέσεις με τον κεντρικό τραπεζίτη. Στις προτάσεις του think tank περιλαμβάνονται :
-Αντικατάσταση της υποχρέωσης συλλογής έντυπων αποδείξεων με ισόποση υποχρέωση για την πραγματοποίηση συναλλαγών με ΗΜΠ (ηλεκτρονικά μέσα πληρωμών).
-Υποχρεωτική πραγματοποίηση συναλλαγών με ΗΜΠ ίση με 10% του εισοδήματος για τα νοικοκυριά που λαμβάνουν μείωση του φόρου, λόγω χαμηλού εισοδήματος.
-Μείωση του φόρου εισοδήματος για επιχειρήσεις που επιτυγχάνουν στόχους διείσδυσης ΗΜΠ στις συναλλαγές τους με τελικούς πελάτες.
-Συμμετοχή στη λοταρία και επιχειρήσεων που δέχονται συναλλαγές με ΗΜΠ.
-Καθολική χρήση ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες (ΔΟΥ).
-Ολοκλήρωση του συστήματος ηλεκτρονικού παραβόλου.
Αποτελεί άλυτο μυστήριο το πώς ταυτίζονται οι προτάσεις αυτές με τις εξαγγελίες Αλεξιάδη. Ίσως στη συγκεκριμένη περίπτωση να ισχύει ότι :»τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται».






ΠΗΓΗ