Τα Ιπτάμενα Βιμάνας ...Και το νησί του Πάσχα

Πολλοί ερευνητές στο αίνιγμα των UFO τείνουν να αγνοήσουν ένα πολύ σημαντικό γεγονός. Ενώ υπέθεσαν ότι τα περισσότερα ιπτάμενα αντικείμενα είναι εξωγήινα, ή ίσως έχουν κυβερνητική στρατιωτική προέλευση, μια άλλη πιθανή προέλευση των UFOs είναι η αρχαία Ινδία και η Ατλαντίδα. Ότι ξέρουμε για τα αρχαία ινδικά ιπτάμενα οχήματα προέρχεται
από τις αρχαίες ινδικές πηγές γραπτά κείμενα που έχουν έρθει σε μας μέσω των αιώνων.


Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα περισσότερα από αυτά τα κείμενα είναι αυθεντικά πολλά είναι τα καλά γνωστά αρχαία ινδικά έπη, και υπάρχουν κυριολεκτικά εκατοντάδες τους. Ο ινδικός αυτοκράτορας Ασοκα άρχισε μια "μυστική κοινωνία των εννέα άγνωστων μεγάλων ινδών επιστημόνων " που ήταν υπεύθυνοι για να καταχωρήσουν όλες τις επιστήμες. Ο Ασοκα κράτησε την εργασία τους μυστική επειδή ήταν φοβισμένος ότι η προηγμένη επιστήμη που καταχωρήθηκε από αυτά τα άτομα, που προήλθε από τις αρχαίες ινδικές πηγές, θα χρησιμοποιούνταν για τον κακό σκοπό του πολέμου, ενάντια στον οποίο ο Ασοκα ήταν έντονα αντίθετος. Τα "εννέα άγνωστα άτομα" έγραψαν συνολικά εννέα βιβλία, πιθανώς ένα ο καθένας. Ο αριθμός των βιβλίων ήταν "τα μυστικά της βαρύτητας!"
Ο Ασοκα γνώριζε επίσης τους καταστρεπτικούς πολέμους που χρησιμοποιούν τέτοια προηγμένα οχήματα και άλλα "φουτουριστικά όπλα" που είχαν καταστρέψει την αρχαία ινδική "αυτοκρατορία Ραμα" αρκετές χιλιάδες χρόνια πριν. Μόνο μερικά χρόνια πριν, οι Κινέζοι ανακάλυψαν μερικά σανσκριτικά έγγραφα στη Λάσα, στο Θιβέτ και τα έστειλαν στο πανεπιστήμιο Chandrigarh όπου μεταφράστηκαν. Ο Δρ Ruth Reyna του πανεπιστημίου είπε πρόσφατα ότι τα έγγραφα περιέχουν οδηγίες κατασκευής για διαστρικά διαστημόπλοια!



Η μέθοδος προώθησής τους, είπε, ήταν "αντί-βαρύτητας" και βασίστηκε σε ένα σύστημα "μια φυγοκεντρική δύναμη αρκετά ισχυρή να αντιδράσει σε όλο το βαρύτικο τράβηγμα." Ο Δρ Reyna είπε ότι σε αυτές τις μηχανές, που ονομάστηκαν "Αστραs" από το κείμενο, οι αρχαίοι Ινδοί θα μπορούσαν να έχουν στείλει μια αποστολή επάνω σε οποιοδήποτε πλανήτη, σύμφωνα με το έγγραφο, το οποίο είναι πιθανά χιλιάδες χρόνια παλαιό. Φυσικά, οι ινδικοί επιστήμονες δεν πήραν τα κείμενα πολύ σοβαρά, αλλά έπειτα έγιναν θετικότεροι για την αξία τους όταν ανήγγειλαν οι Κινέζοι ότι περιελάμβαναν ορισμένα μέρη των στοιχείων για το διαστημικό πρόγραμμά τους! Αυτό ήταν μια από τις πρώτες περιπτώσεις μιας κυβέρνησης που αναγνωρίζει τα αρχαία έγγραφα.
Τα χειρόγραφα δεν είπαν σίγουρα ότι το διαπλανητικό ταξίδι έγινε αλλά ανέφεραν, ένα προγραμματισμένο ταξίδι στο φεγγάρι, αν και δεν είναι σαφές εάν αυτό το ταξίδι πραγματοποιήθηκε πραγματικά. Εντούτοις, ένα από τα μεγάλα ινδικά έπη, το Ραμαγιανα, έχει μια ιδιαίτερα λεπτομερή ιστορία ενός ταξιδιού στο φεγγάρι σε ένα Βιμανα (ή "Άστρα"), και εξιστορεί στην πραγματικότητα μια μάχη στο φεγγάρι με ένα Ατλαντικό αεροσκάφος" Ασβιν ". Αυτό είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι των πρόσφατων στοιχείων της αντιβαρυτικης και αεροδιαστημικής τεχνολογίας που χρησιμοποιήθηκε από τους Ινδούς.



Για να καταλάβουμε πραγματικά την τεχνολογία, πρέπει να πάμε πολύ πιο πίσω χρονικά. Η αποκαλούμενη "αυτοκρατορία Ραμα" της βόρειας Ινδίας και του Πακιστάν αναπτύχθηκε τουλάχιστον δεκαπέντε χιλιάδες χρόνια πριν στην ινδική υπό-ήπειρο και ήταν ένα έθνος πολλών μεγάλων, περίπλοκων πόλεων, πολλές από τις οποίες πρόκειται ακόμα να βρεθούν στις έρημους της βόρειας, και δυτικής Ινδίας του Πακιστάν. Η αυτοκρατορία Ραμα υπήρξε, προφανώς, παράλληλη με τον Ατλαντικό πολιτισμό στο μέσο-ατλαντικό ωκεανό, και κυβερνήθηκε από τους "διαφωτισμένους ιερείς-βασιλιάδες".
Οι επτά μέγιστες κύριες πόλεις της αυτοκρατορίας Ραμα ήταν γνωστές στα κλασσικά ινδά κείμενα ως "επτά πόλεις Rishi." Σύμφωνα με τα αρχαία ινδικά κείμενα, οι άνθρωποι είχαν τις ιπτάμενα μηχανές που ονομάστηκαν "Βιμαναs." Το αρχαίο ινδικό έπος περιγράφει ένα Βιμανα ως διώροφο, κυκλικό αεροσκάφος με τις παραφωτίδες και θόλο, όπως θα φανταζόμαστε σήμερα έναν ιπτάμενο δίσκο Πέταξε με τη "ταχύτητα του αέρα" και άφηνε έναν ήχο μελωδίας." Υπήρξαν τουλάχιστον τέσσερις διαφορετικοί τύποι Βιμαναs, άλλα όπως τους μακριούς κυλίνδρους. Τα αρχαία ινδικά κείμενα που αναφέρουν τα Βιμαναs είναι τόσο πολυάριθμα, θα έπαιρνε μεγάλους όγκους βιβλίων για να γράφουν ότι αναφέρεται σε αυτά. Οι αρχαίοι Ινδοί, που κατασκεύασαν αυτά τα σκάφη οι ίδιοι, έγραψαν και ολόκληρα εγχειρίδια πτήσης για τον έλεγχο των διάφορων τύπων Βιμαναs. Το Σαμαρα Σουτρανταρα είναι μια επιστημονική πραγματεία που εξετάζει κάθε πιθανή γωνία του αεροπορικού ταξιδιού σε ένα Βιμανα. Υπάρχουν 230 στροφές που εξετάζουν την κατασκευή, απογείωση, το ταξίδι για χιλιάδες μίλια, τις κανονικές και τις προγραμματισμένες αποβιβάσεις, και ακόμη και τις πιθανές συγκρούσεις με πουλιά. Το 1875, το Βαιμανικα Σαστρα, ένα κείμενο του τέταρτου αιώνα Π.Χ. που γράφτηκε από τον Μπαραντβατζι το σοφό, χρησιμοποιώντας ακόμα τα παλαιότερα κείμενα ως πηγή του, ανακαλύφθηκε πάλι σε έναν ναό στην Ινδία. Εξέτασε τη λειτουργία των Βιμαναs και περιέλαβε πληροφορίες για την οδήγηση τους, τις προφυλάξεις για τις μακροχρόνιες πτήσεις, την προστασία των αεροσκαφών από τις θύελλες και την αστραπή και πώς να μεταστρέψει την κίνηση με τη "ηλιακή ενέργεια" από μια ελεύθερη πηγή ενέργειας που χρησιμοποιείτε για την αντιβαρυτητα. Το Βαιμανικα Σαστρα έχει οκτώ κεφάλαια με διαγράμματα, περιγράφοντας τρεις τύπους αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένων των συσκευών που δεν θα μπορούσαν ούτε να πιάσουν πυρκαγιά ούτε να σπάσουν. Αναφέρει επίσης 31 ουσιαστικά μέρη αυτών των οχημάτων και 16 υλικών από τα οποία κατασκευάζονται, τα οποία απορροφούν το φως και τη θερμότητα και για ποιο λόγο θεωρήθηκαν κατάλληλα για την κατασκευή των Βιμαναs.
Το καύσιμο των βιμανας αναφέρεται σαν ένα λευκοκιτρινωπό υγρό, και μερικές φορές από κάποιο είδος ένωσης υδραργύρου, αν και οι συγγραφείς φαίνονται ταραγμένοι σε αυτό το θέμα. Είναι πλέον πιθανό ότι οι πιο αρχαίοι συγγραφείς που αναφέρουν τα Βιμαναs, έγραψαν ως παρατηρητές από τα προηγούμενα κείμενα, και μπερδεύτηκαν δικαιολογημένα για την αρχή της προώθησής τους. Τα" λευκοκιτρινωπα υγρά" όπως η βενζίνη, δείχνουν ότι ίσως τα Βιμαναs είχαν διάφορες διαφορετικές πηγές προώθησης, συμπεριλαμβανομένων των μηχανών καύσεως και ακόμη και μηχανών Τζετ.




Σύμφωνα με το Dronaparva, μέρος του έπους Mahabarata, και του Ραμαγιανα, ένα Βιμανα περιγράφηκε σαν μια σφαίρα και κινήθηκε προς τα εμπρός με μεγάλη ταχύτητα με έναν δυνατό αέρα που παρήχθηκε από τον υδράργυρο. Κινήθηκε όπως ένα UFO, ανεβαίνοντας, πάνω-κάτω, και προς τα πίσω. Σε μια άλλη ινδική πηγή, το Samar, τα Βιμαναs ήταν "μηχανές σιδήρου, γεροδεμένες και ομαλές, με κίνηση με υδράργυρο." Μια άλλη εργασία αποκαλούμενη Σαμαρανγκανα Σουτρανταρα περιγράφει πώς τα οχήματα κατασκευάστηκαν. Είναι πιθανό ότι ο υδράργυρος είχε κάτι που έχει να κάνει με την προώθηση, ή πιο ενδεχομένως, με το σύστημα καθοδήγησης.
Περιέργως, οι σοβιετικοί επιστήμονες έχουν ανακαλύψει κάτι που καλούν "ιστορικά όργανα που χρησιμοποιούνται για πλοήγηση σε κοσμικά οχήματα" σε σπηλιές στο Τουρκεστάν και τη έρημο Γκόμπι. Οι "συσκευές" αυτές είναι ημισφαιρικά αντικείμενα γυαλιού ή πορσελάνης, που τελειώνουν σε έναν κώνο με μια πτώση του υδραργύρου μέσα. Είναι εμφανές ότι αρχαίοι Ινδοί πέταξαν με αυτά τα οχήματα, σε όλη την Ασία, στην Ατλαντίδα πιθανώς και ακόμα και, προφανώς, στη Νότια Αμερική. Το γράψιμο που βρίσκεται στο Mohenjodaro στο Πακιστάν (που θεωρείται ότι είναι μια από τις "επτά πόλεις Rishi της αυτοκρατορίας Ραμα") έχει βρεθεί επίσης σε ισχύ σε μια άλλη περιοχή στον κόσμο..

Νησί Πάσχα:
Το γράψιμο στο νησί Πάσχα, αποκαλούμενο ρονγκο- ρονγκο που, είναι επίσης παρόμοιο με το χειρόγραφο Mohenjodaro. Ήταν το νησί του Πάσχα μια βάση αεροπορική για τη διαδρομή των Βιμανα



Δυστυχώς, τα Βιμαναs, όπως γίνεται με τις περισσότερες επιστημονικές ανακαλύψεις, χρησιμοποιήθηκε τελικά για πόλεμο. Οι Άτλαντες χρησιμοποίησαν τις ιπτάμενα μηχανές τους, τα "Vailixi," ένας παρόμοιος τύπος αεροσκαφών, για να δοκιμάσουν με αυτά σκάφη κυριολεκτικά να υποτάξουν τον κόσμο. Το Ατλαντικό σκάφος, γνωστό ως "Ασβινs" στις ινδικές γραφές, ήταν προφανώς ακόμα πιο προηγμένο τεχνολογικά από τους Ινδούς, και βεβαίως μιας πιο πολεμοχαρούς ιδιοσυγκρασίας. Αν και κανένα αρχαίο κείμενο για το Ατλαντικό Vailixi δεν είναι γνωστό για να υπάρχει, κάποιες πληροφορίεs έχουν έρθει με, "απόκρυφες" πηγές που περιγράφουν τις ιπτάμενα μηχανές τους. Παρόμοιο, εάν όχι ίδιο με τα Βιμαναs, το Vailixi ήταν γενικά "πούρο που ίπτανται" και είχε την ικανότητα του ελιγμού υποβρύχια καθώς επίσης και στην ατμόσφαιρα ή ακόμα και το εξωτερικό διάστημα. Αλλά οχήματα, όπως τα Βιμαναs, ήταν δίσκοι που κατασκευάστηκαν, και θα μπορούσαν προφανώς επίσης να καταδυθούν.
Σύμφωνα με τον Eklal Kueshana, συγγραφέα "των τελευταίων συνόρων," σε ένα άρθρο που έγραψε το 1966, το Vailixi αναπτύχθηκε αρχικά στην Ατλαντίδα 20.000 χρόνια πριν, και ο πιο κοινός τύπος είναι "ιπτάμενος δίσκος που κατασκευάστηκε σαν τραπεζοειδούς διατομής με τρεις ημισφαιρικούς λοβούς μηχανών εσωτερικά." "Χρησιμοποιούν μια μηχανική ενάντια στη βαρύτητα με μια συσκευή που οδηγείται από τις μηχανές της που αναπτύσσουν περίπου τη δύναμη 80.000 αλόγων." Το Ραμαγιανα, Mahabarata και άλλα κείμενα μιλούν για τον φοβερό πόλεμο που πραγματοποιήθηκε, περίπου δέκα ή δώδεκα χιλιάδες χρόνια πριν μεταξύ Ατλαντίδος και Ραμα χρησιμοποιώντας τα όπλα καταστροφής που δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε μέχρι το δεύτερο μισό αυτού του αιώνα.



Το αρχαίο έπος Mahabharata, μια από τις πηγές μας για τα Βιμαναs, λέει για τη τρομερή καταστροφικότητα του πολέμου: "...( το όπλο ήταν) ένα ενιαίο βλήμα που χρεώθηκε με όλη τη δύναμη του κόσμου. Μια πυρακτωμένη στήλη του καπνού και της φλόγας τόσο φωτεινή όπως οι χίλιοι ήλιοι σε όλη τη λαμπρότητα του...
Ένας κεραυνός σιδήρου, ένας γιγαντιαίος αγγελιοφόρος του θανάτου, που έκανε στάχτη ολόκληρη τη φυλή του Vrishnis και του Andhakas ..... Η τρίχα και τα καρφιά έπεσαν έξω η αγγειοπλαστική έσπασε χωρίς προφανή αιτία, και τα πουλιά έγιναν άσπρα .... μετά από μερικές ώρες που όλα τα τρόφιμα ήταν μολυσμένα .... για να δραπετεύσουν από αυτήν την πυρκαγιά, οι στρατιώτες ρίχτηκαν στα ρεύματα για να πλυθούν με τον εξοπλισμό τους... " Θα φαινόταν ότι το Mahabharata περιγράφει έναν ατομικό πόλεμο! Οι αναφορές όπως αυτήν δεν είναι απομονωμένες αλλά οι μάχες, που χρησιμοποιούν μια φανταστική σειρά όπλων και εναέριων οχημάτων είναι κοινές σε όλα τα επικά ινδικά βιβλία. Το ένα ομαλό περιγράφει μια μάχη βημανα- Vailix στο φεγγάρι Το ανωτέρω τμήμα φαίνεται ακριβώς να περιγράφει με τι μια ατομική έκρηξη θα έμοιαζε και τα αποτελέσματα της ραδιενέργειας στον πληθυσμό



Όταν η πόλη Rishi Mohenjodaro ανασκάφθηκε από τους αρχαιολόγους στον τελευταίο αιώνα, βρήκαν τους σκελετούς ακριβώς στη μέση του δρόμου, σαν κάποια μεγάλη μοίρα να τους είχε προσπεράσει ξαφνικά. Αυτοί οι σκελετοί είναι στο μεταξύ ακόμη ραδιενεργοί, ίσης αξίας με εκείνους που βρίσκονται στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Οι αρχαίες πόλεις των οποίων τα τούβλα και οι πέτρινοι τοίχοι είχαν υαλοποιηθεί κυριολεκτικά, μπορούν να βρεθούν στην Ινδία, την Ιρλανδία, τη Σκωτία, τη Γαλλία, την Τουρκία και άλλες θέσεις. Δεν υπάρχει καμία λογική εξήγηση για την υαλοποίηση των οχυρών και των πόλεων, εκτός από από μια ατομική έκρηξη.

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι όταν ο Μέγας Αλέξανδρος πήγε στην Ινδία περισσότερο από δύο χιλιάδες χρόνια πριν, οι ιστορικοί του εξιστόρησαν κατά γράμμα ότι σε ένα σημείο του επιτέθηκαν από τον αέρα με τις "ιπτάμενα, φλογερές ασπίδες" στο στρατό του και εκφόβισαν το ιππικό.

Η Κίνα είναι γνωστή ότι είναι το κέντρο ενός μεγάλου μυστηρίου UFO. Ίσως είναι εδώ ότι πολλά από τα αεροσκάφη κρατιούνται ακόμα, στις υπόγειες βάσεις όπως οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί και οι Σοβιετικοί έχουν χτίσει σε όλο τον κόσμο στο παρελθόν πριν λίγες δεκαετίες. Ακόμα, δεν μπορεί όλη η δραστηριότητα των UFO να δικαιολογηθεί από τα αρχαία Βιμαναs κάνοντας τα ταξίδια στο φεγγάρι για κάποιους λόγους. Αναμφισβήτητα, μερικά από αυτά να είναι από τις στρατιωτικές κυβερνήσεις του κόσμου, και ενδεχομένως ακόμη και από άλλους πλανήτες.


ΠΗΓΗ