Η κρυφή ζωή του Φιντέλ Κάστρο: Τι αποκαλύπτει πρώην σωματοφύλακας του
Ο Φιντέλ Κάστρο ζούσε σαν βασιλιάς με το ιδιωτικό του σκάφος ένα πολυτελές νησί και μία ζωή γεμάτη ανέσεις.
Τα παραπάνω υποστηρίζει νέο βιβλίο για την ιστορική μορφή της Κούβας, το οποίο εκδόθηκε την Τετάρτη και βασίζεται σε
πληροφορίες που έδωσε στη δημοσιότητα πρώην σωματοφύλακας του Κάστρο.
Όπως δημοσιεύει σήμερα το “Έθνος”, ο ο πρώην σωματοφύλακάς του, Χουάν Ρεϊνάλδο Σάντσες, μέλος του στενού κύκλου του Κάστρο, λέει ότι ο κουβανός πρώην ηγέτης κυβέρνησε τη χώρα σα να ήταν προσωπικό του φέουδο, κάτι μεταξύ ενός μεσαιωνικού άρχοντα και του Λουδοβίκου του 15ου.
Το βιβλίο τιτλοφορείται “η Κρυφή ζωή του Φιντέλ Κάστρο”.
Ο Σάντσες, που ήταν φρουρός του Κάστρο για 17 χρόνια, τον περιγράφει ως χαρισματικό και έξυπνο, που μπορούσε να χειραγωγεί τους άλλους, συνάμα ψυχρός και εγωκεντρικός, ο Κάστρο είχε, όπως λέει, και τρομερές εκρήξεις θυμού. Ισχυρίζεται ότι η πλειοψηφία των Κουβανών δεν γνώριζαν ότι ο ηγέτης τους απολάμβανε μίας ζωής που δεν χωρούσαν τα όνειρά τους και σε αντίθεση με τις θυσίες που ζητούσε από εκείνους.«Κόντρα σε ό,τι έλεγε πάντα, ο Φιντέλ ποτέ δεν αποκήρυξε τις καπιταλιστικές ανέσεις, ούτε επέλεξε να ζει στη λιτότητα. Αντιθέτως, ο τρόπος ζωής του ήταν καπιταλιστικός χωρίς να μπαίνει κάποιο όριο», τονίζει ο Σάντσες. «Δεν είχε συνειδητοποιήσει ποτέ ό τι ήταν υποχρεωμένος από τα λόγια του να ακολουθήσει τον λιτό τρόπο ζωής ενός καλού επαναστάτη», συνεχίζει.
Ο πρώην σωματοφύλακας σε άλλο σημείο του βιβλίου του ισχυρίζεται ότι γνώρισε από πρώτο χέρι τη σκληρότητα του Κάστρο, όταν έπεσε σε δυσμένεια, κατηγορήθηκε για προδοσία και «τον πέταξαν στη φυλακή σαν σκυλί». Όταν βγήκε από τη φυλακή, ο Σάντσες ακολούθησε την πεπατημένη οδό των κουβανών εξορίστων και έφυγε για την Αμερική, το 2008.
«Μέχρι τη δεκαετία του ’90 δεν είχα ρωτήσει ποτέ τόσα πολλά για τη λειτουργία του συστήματος… αυτό είναι το πρόβλημα με τους στρατιωτικούς… ως καλός στρατιώτης, έκανα τη δουλειά μου και το καλύτερο που μπορούσα, και αυτό ήταν αρκετό για να με κάνει χαρούμενο», λέει.
Τη συγγραφή των όσων αφηγήθηκε ο Σάντσες, στο βιβλίο, που εκδόθηκε την Τετάρτη στη Γαλλία, ανέλαβε ο Γάλλος δημοσιογράφος Αξέλ Γκιλντέν, του περιοδικού L’ Express, ο οποίος επισημαίνει ότι -αν και οι πληροφορίες που δίνονται δεν συνοδεύονται από άλλες πηγές που τις επιβαεβαιώνουν- ο ίδιος έχει διασταυρώσει και ελέγξει πολλά από τα στοιχεία της διήγησης του Σάντσες.
«Είναι η πρώτη φορά που μιλά κάποιος από τον στενό κύκλο του Κάστρο, κάποιος που ήταν μέρος του συστήματος και αυτόπτης μάρτυρας τόσων γεγονότων. Αλλάζει την εικόνα που έχουμε σχηματίσει για τον Φιντέλ Κάστρο και όχι μόνο για τον τρόπο ζωής του που συγκρούεται με τα λόγια του, αλλά και για την ψυχολογία και τα κίνητρα του Κουβανού ηγέτη», λέει ο Γκιλντέν στον Guardian.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος ισχυρίζεται ότι ο Φιντέλ απολαμβάνει μεγάλων ανέσεων στη ζωή του. Το 2006 το περιοδικό Forbes είχε κατατάξει τον Κάστρο στους δέκα πλουσιότερους «Βασιλιάδες, βασίλισσες και δικτάτορες», επικαλούμενο αξιωματούχους σε καθεστώς ανωνυμίας, οι οποίοι ανέφεραν ότι ο Κάστρο είχε δημιουργήσει περιουσία απολαμβάνοντας από τα προνόμια μέσω ενός δικτύου κρατικών εταιρειών.
Ο Κάστρο διέψευσε, επισκέπτες τονίζουν το αντίθετο
Φυσικά, ο Κάστρο είχε απορρίψει μετά βδελυγμίας αυτές τις αναφορές.
Επισκέπτες, όπως ο γάλλος δημοσιογράφος Ιγκνάσιο Ραμονέ, που πήρε συνέντευξη από τον Κάστρο, είχαν διαπιστώσει έναν λιτό τρόπο ζωής, με διάβασμα, άσκηση, απλά γεύματα και απλές ανέσεις στο σπίτι του.Όμως, ο 65χρονος σήμερα Σάντσες που ζει στην Αμερική, υποστηρίζει ότι ο Κάστρο είχε ιδιωτικό νησί, το Κάγιο Πιέδρα, το οποίο περιγράφει ως «Κήπο της Εδέμ», όπου διασκέδαζαν εκλεκτοί προσκεκλημένοι, συμπεριλαμβανομένου και το Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, απολαμβάνοντας το ψάρεμα.
Ο πρώην σωματοφύλακας του Φιντέλ λέει ακόμη ότι ο κουβανός ηγέτης πήγαινε στο νησί του με το πολυτελές σκάφος του, το «Aquarama I» φτιαγμένο από σπάνιο ξύλο από την Αγκόλα και με τέσσειρς μηχανές που τού είχε δωρίσει ο ρώσος πρόεδρος Λέονιντ Μπρέζνιεφ.
«Ο Κάστρο καθόταν στη φαρδιά, μαύρη, δερμάτινη πολυθρόνα του έχοντας στο χέρι του ένα ποτήρι Chivas Regal με πάγο», σημειώνει ο Σάντσες.. Η προεδρική περιουσία, αναφέρει, περιλάμβανε μία τεράστια κατοικία στην Αβάνα με χώρο για μπόουλινγκ, γήπεδο μπάσκετ και ένα πλήρως εξοπλισμένο ιατρικό κέντρο, καθώς επίσης και ένα πολυτελές μπανγκαλόου με ιδιωτική μαρίνα.
«Ο Φιντέλ Κάστρο άφησε επίσης να γίνει γνωστό ότι η επανάσταση δεν του άφηνε χρόνο για ξεκούραση και διασκέδαση και ότι αγνόησε το μπουρζουά πρόγραμμα διακοπών. Έλεγε ψέματα», προσθέτει ο Σάντσες.
Η Ann Louise Bardach, κουβανή χρονικογράφος που έχει πάρει συνέντευξη από τον Κάστρο, ανέφερε ότι «ως υποχόνδριος ήθελε να απολαμβάνει τα καλύτερα τρόφιμα και ιατρική φροντίδα, αλλά όχι ένα φανταχτερό τρόπο ζωής. Γεννήθηκε μέσα στα χρήματα και ακολούθησε την πολιτική για την εξουσία. Δεν το έκανε για τα χρήματα. Ούτε κάνει…κούνια κρεμασμένος απ’ τον πολυέλαιο!».
«Το τωρινό σπίτι του, λίγο έξω από την Αβάνα, έχει τέσσερα δωμάτια και που θεωρείται για τα δυτικά δεδομένα της μεσαίας ή της ανώτερης μεσαίας τάξης», προσθέτει η χρονικογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «Χωρίς τον Φιντέλ: ένας προαναγγελθείς θάνατος στο Μαϊάμι, την Αβάνα και την Ουάσινγκτον».
Ο Σάντσες λέει ακόμη ότι η καλή ζωή του Φιντέλ Κάστρο ήταν ένα «τρελό προνόμιο», την ώρα που οι Κουβανοί υπέφεραν τη δεκαετία του 90 όταν η οικονομία κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, έπειτα από τη διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης και του ανατολικού μπλοκ με το οποίο η Αβάνα είχε σχεδόν το 80% των ξένων επιχειρήσεών της.
Οι συμπατριώτες του, συνεχίζει, δεν γνώριζαν για την περίπλοκη ερωτική ζωή του ηγέτη τους, την αγάπη του προς το ωραίο φύλο και τα εννέα παιδιά του, απλά γιατί τα κουβανικά μέσα ενημέρωσης απαγορευόταν να πουν το οτιδήποτε για αυτά.
Σύμφωνα με τον Σάντσες, ο Κάστρο είχε ένα όπλο στα πόδια του, όταν ταξίδευε με τη Μερσεντές του και δεν πήγαινε πουθενά χωρίς τουλάχιστον δέκα σωματοφύλακες, συμπεριλαμβανομέων και δύο «προσωπικών αιμοδοτών».
Στο σπίτι του ξυπνούσε αργά και ξεκινούσε τη δουλειά περίπου το μεσημέρι έπειτα από ένα «λιτό πρωινό» Η αγαπημένη του ταινία, την οποία είχε δει ούτε κι εγώ ξέρω πόσες φορές ήταν η κινηματογραφική εκδοχή του βιβλίου του Τολστόι «Πόλεμος και Ειρήνη» .
Ο Σάντσες λέει ότι έχει σχεδόν είκοσι χρόνια έβλεπε πολύ περισσότερο τον Κάστρο παρά την οικογένειά του. «Ήταν ένας θεός. Ρουφούσα κάθε του λέξη, πίστευα όλα όσα έλεγε, τον ακολουθούσα παντού και θα πέθαινα για αυτόν», γράφει.
Στο τέλος συνειδητοποιεί ότι ο Κάστρο θεωρούσε πως η Κούβα του «ανήκε»… Αναφερόμενος στο πώς ο Κάστρο φύλαγε διαμάντια αγκόλας μέσα σε κουτί πούρων, γράφει: Μερικές φορές, ο Φιντέλ είχε λίγο από την ψυχοσύνθεση ενός πειρατή της Καραϊβικής» .
Η μακρά θητεία του Κάστρο τελείωσε το 2006, όταν διαγνώστηκε ότι πάσχει από εκκοπολματίτιδα, φλεγμονή του εντέρου που μπορεί να αποβεί μοιραία, και μεταβίβασε την εξουσία στον μικρότερο αδελφό του Ραούλ, που ήταν τότε υπουργός Άμυνας.
Επισήμως παραιτήθηκε από την εξουσία το 2008. Συνέχισε να γράφει στήλες στην εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος Granma, αλλά εξαφανίστηκε από τη δημόσια ζωή –φουντώνοντας τις φήμες περί θανάτου του- κάνοντας μόνο περιστασιακές εμφανίσεις.
Σημειώνεται ότι οι παραπάνω πληροφορίες βασίζονται αποκλειστικά και μόνο στις μαρτυρίες του πρώην σωματοφύλακα του. Κάστρο.
(Με πληροφορίες από: Έθνος, Guardian)
apocalypsejohn.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου